W umowie najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Oczywiście przedmiotem umowy najmu mogą być zarówno rzeczy ruchome (np. samochód), jak i nieruchomości (w tym lokale), a także części składowe rzeczy (np. ogrodzenie). Umowa najmu może być zawarta zarówno na czas oznaczony, jak i nieoznaczony. Powinna określać wysokość czynszu i termin jego zapłaty. Jeśli termin nie zostanie ustalony – czynsz powinien być płacony z góry.
Czynsz stanowi przychód wynajmującego. A to oznacza konkretne skutki podatkowe. W podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z umowy najmu mogą być opodatkowane: zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych, podatkiem dochodowym. Każdy podatnik, który zdecydował się na wynajem mieszkania, musi rozliczyć się z fiskusem. To od niego jednak zależy, w jakiej wysokości zapłaci podatek. Do wyboru są dwie formy opodatkowania: ryczałt i skala podatkowa. Nie można przy tym zapomnieć o ulgach podatkowych. Przy ryczałcie oraz przy skali podatkowej jest ich duży katalog, który efektywnie pozwala obniżyć wysokość płaconego podatku. Z ulg może skorzystać również każdy rozliczający najem mieszkania.
Przepisy o najmie lokalu z kodeksu cywilnego mają zastosowanie głównie do najmu lokali tzw. użytkowych. Najem lokali mieszkalnych i pracowni twórców uregulowany jest w odrębnej ustawie – o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Na mocy tej ustawy lokatorzy objęci są szczególną ochroną, m.in. przed wypowiedzeniem najmu (w art. 11 wymieniono przypadki, kiedy jest to możliwe i w jakim terminie), wypowiedzeniem wysokości czynszu (art. 9), eksmisją (art. 14). Odmiennie niż w kodeksie cywilnym zostały określone obowiązki najemcy i wynajmującego. W kwestiach nieuregulowanych w ustawie o ochronie praw lokatorów stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące najmu.
Przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów [poza art. 10 ust. 1–3, art. 11 ust. 1 i 2 pkt 1–3 (dotyczy wypowiedzenia), art. 13 i art. 18 ust. 1 i 2] nie stosuje się do najmu tzw. okazjonalnego. Dotyczy on lokalu, z którego właściciel przejściowo nie korzysta dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Do takich umów – poza wymienionymi przepisami – stosuje się regulacje kodeksu cywilnego dotyczące najmu.
Jak nie zginąć w gąszczu przepisów dotyczących najmu? Zobacz książkę "Rozliczamy najem"
Poradnik przedstawia różnice między najmem okazjonalnym a prywatnym, wyjaśnia: możliwości wspólnego rozliczenia małżonków, zasady stosowania ulg, czy do rozliczeń podatkowych wybrać ryczałt czy podatek dochodowy a także kogo z wynajmujących obejmie VAT. W celu poprawnego rozliczenia z fiskusem opracowanie zawiera także przykłady poprawnie wypełnionych druków.
• jaką umowę podpisać
• jaką formę opodatkowania wybrać
• jak skorzystać na rozliczeniu małżonków
• dla kogo są ulgi
• kto musi zapłacić VAT
Każdy podatnik, który zdecydował się na wynajem mieszkania, musi rozliczyć się z fiskusem. To od niego jednak zależy, w jakiej wysokości zapłaci podatek.
Do wyboru są dwie formy opodatkowania: ryczałt i skala podatkowa. Przedstawiamy, jak wybrać tę korzystniejszą. Nie można przy tym zapomnieć o ulgach podatkowych.
Przy ryczałcie oraz przy skali podatkowej jest ich duży katalog, który efektywnie pozwala obniżyć wysokość płaconego podatku. Z ulg może skorzystać również każdy rozliczający najem mieszkania.
>>> Polecamy: Ile można zarobić na wynajmie mieszkania? Zobacz dane dla największych miast
