Liczne badania potwierdzają, że samotność jest negatywnym zjawiskiem. Dzieci, które wycofują się z kontaktów społecznych, są bardziej narażone od rówieśników na napady lęku, niskie poczucie własnej wartości, problemy w relacjach społecznych oraz słabe wyniki w nauce. Prowadzenie samotnego życia jest ponadto dodatnio skorelowane z pogorszeniem funkcji poznawczych oraz wzrostem ryzyka uzależnienia od papierosów, popadnięcia w depresję, czy śmierci. Co jednak z osobami, które nie są nieśmiałe i nie mają problemów w relacjach z innymi, a po prostu lubią spędzać czas w samotności? - pisze World Economic Forum.
Najnowsze badanie przeprowadzone przez grupę psychologów z SUNY Buffalo dowodzi, że nie wszystkie formy społecznego wycofania są szkodliwe. Co ciekawe to pierwsze badanie, które wskazują na korzyści, jakie można odnieść z pewnego rodzaju osamotnienia. W tym przypadku chodzi o kreatywność.
W ostatnich latach psychologowie byli w szczególności zainteresowani osobami, które preferują samotność. Osoby takie nie unikają społecznych kontaktów, ale też nie potrzebują ich w dużych ilościach. – Nie są antyspołeczni. Nie inicjują interakcji, ale również nie odrzucają zaproszeń od innych. Dzięki temu mogą uzyskać tyle kontaktów, ile potrzebują, że gdy są sami, mogą cieszyć się samotnością – twierdzi współautorka badania Julie Bowker.
Jednym z zadań przed jakimi stanęli badacze było sprawdzenie, w jaki sposób nietowarzyskie osoby różnią się od tych, które dobrowolnie wybierają odosobnienie. W tym celu Bowker wraz z zespołem przebadali 295 studentów, którzy mieli dokonać oceny własnej osobowości, relacji społecznych i kreatywności. Kwestionariusze, które otrzymali badani były zestandaryzowane, jednakże badana próba nie była reprezentatywna dla całej populacji.
Okazało się, że osoby nieśmiałe i antyspołeczne były mniej kreatywne od przeciętnej. Natomiast samotnicy „z wyboru” przeciwnie – osiągali lepsze wyniki w pomiarach kreatywności. Zdaniem autorów badania wynika to z tego, że osoby unikające kontaktów i nieśmiałe spędzając czas samotnie nie potrafią się koncentrować i są zaabsorbowane negatywnymi doświadczeniami i odczuwanym cierpieniem. Z kolei osoby preferujące samotność są zdolne do produktywnego wykorzystywania czasu spędzonego w pojedynkę.
Inny, opublikowany w 2003 roku artykuł wyjaśnia, jak samotność łączy się z „wolnością, kreatywnością, intymnością i duchowością”. Przebywanie w odosobnieniu redukuje potrzebę robienia wrażenia na innych i nie narzuca schematów zachowań, do przyjęcia których ludzie czują się zobowiązani.
>>> Polecamy: Smog może powodować problemy ze zdrowiem psychicznym. Potwierdzają to nowe badania
