Współczesny rynek produktów i usług finansowych oferuje wiele możliwości wsparcia działalności przedsiębiorstw. Jedną z najmłodszych usług finansowych w Polsce jest faktoring.

W swojej istocie faktoring jest formą krótkoterminowego finansowania transakcji handlowych. W transakcji faktoringu uczestniczą zawsze trzy strony:
• faktor - firma faktoringowa lub bank,
• faktorant - przedsiębiorstwo, któremu przysługują wierzytelności od kontrahentów, wynikające z obrotu gospodarczego z nimi,
• dłużnik - kontrahent firmy przedstawiającej należności do wykupu.


Faktor i faktorant są stronami czynnie uczestniczącymi w transakcji, podczas gdy dłużnik jest stroną bierną. Realizacja umowy faktoringu polega na wykupie od faktoranta nieprzeterminowanej wierzytelności handlowej, należnej mu od dłużnika, z potrąceniem opłaty na rzecz faktora.

Zgodnie z Konwencją Faktoringową podpisaną w Ottawie w 1988 r., faktoring oznacza usługę, która powinna spełniać przynajmniej dwa z czterech następujących zadań:
• finansowanie,
• przejęcie ryzyka wypłacalności odbiorcy,
• prowadzenie kont rozliczeniowych,
• inkaso należności.



Tak rozumiana usługa faktoringu jest ważnym narzędziem zarządzania należnościami w firmie. W momencie, gdy takie czynności jak bieżąca kontrola sald należności i opóźnień w uiszczaniu opłat przez odbiorców oraz ewentualna windykacja przechodzą na faktora, przedsiębiorstwo może skoncentrować się na swojej bieżącej działalności. Odciążona zostaje administracja firmy - zaoszczędzony czas może być poświęcony na obsługę bieżących procesów gospodarczych w firmie. To automatycznie przekłada się na obniżenie kosztów administracyjnych.

Reklama

Autor: Rafał Pałgan, redaktor portalu IPO.pl