ROZMOWA
GRZEGORZ OSIECKI: Czy jako minister poszedłby pan do prezydenta z zapowiedziami reform, jak zrobił to Jacek Rostowski?
LESZEK BALCEROWICZ*: Każdy dobry minister finansów stara się rozszerzać pole manewru dla rzeczy potrzebnych krajowi. A Polska potrzebuje jak najszybszego rozpoczęcia uzdrowienia finansów publicznych, tak abyśmy nie stracili tej pozycji, jaką mamy – kraju, który przoduje w Europie w tempie wzrostu gospodarczego.
Gdyby był pan prezydentem, tak by pan odpowiedział?
Reklama
Tu nie chodzi o komentowanie doraźnych reakcji. Chodzi o rzecz poważniejszą: by Polska nie traciła cennego czasu dla redukowania ryzyka zagrożenia dla naszego wzrostu gospodarczego i stabilności finansowej tylko dlatego, że mamy w tym roku wybory prezydenckie, a za rok parlamentarne. Polska potrzebuje częściowego rozbrojenia politycznego w imię ważnych interesów kraju.
Ale jak to miałoby wyglądać?
Z jednej strony koalicja rządząca powinna proponować szerszy program uzdrowienia finansów publicznych, ale z drugiej prezydent powinien zmienić swoje postępowanie i nie wetować. Bo dotychczasowa praktyka była taka, że sporo ważnych dla Polski ustaw padało niestety ofiarą weta. Trudno się więc dziwić rządowi, że nie proponuje szerszego programu uzdrowienia finansów publicznych, którego Polska potrzebuje. Czyli dobre rozwiązanie polega na tym, że prezydent dałby choć promesę niewetowania. Nie sądzę, by to było wielkie poświęcenie z jego strony. Nierobienia rzeczy, które szkodzą krajowi, nie należy traktować jako poświęcenia.
Narodowa Rada Rozwoju dyskutowała o tych propozycjach.
Nie odnoszę się do niej, bo tam nie byłem. Odnoszę się do tego, co każdy może obserwować przez dwa lata. Polska potrzebuje więcej refom, niż do tej pory zrobiono. Potrzebuje tego w imię wzrostu i bezpieczeństwa gospodarczego. Dlatego potrzeba, by prezydent zdjął nogę z hamulca. I dodam jeszcze jedno: jeśli ktoś godzi się zostać członkiem prezydenckiej rady, to chyba po to, by mu to powiedzieć, a nie być dekoracją.
Tylko jak wypracować punkt wspólny między rządem a prezydentem? W wielu sprawach poglądy są kompletnie różne.
Odpowiedź jest jedna. Presja opinii publicznej na tych, którzy do tej pory blokowali.
Ale rząd też nie spieszył się z przedstawieniem dużego programu reform.
Staram się oceniać po faktach, a nie spekulacjach. A najważniejsza reforma tego rządu, czyli ograniczenie przywilejów emerytalnych, była przedmiotem weta prezydenta. To wystarczający powód, by zwracać się do niego, żeby w interesie Polski zdjął nogę z hamulca. Na pewno przedstawiony przez ministra Rostowskiego pakiet jest ważny, ale niewystarczający.