Środki trwałe, wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sezonowo podlegają amortyzacji według specjalnych regulacji. Odpisy z tytułu utraty wartości mogą być dokonywane jedynie w okresie, kiedy dany składnik majątku jest używany, a więc tylko w sezonie.

Dla niektórych branż wakacje to czas wzmożonej lub wręcz jedynej aktywności gospodarczej. Działalność przystani żeglarskich, wypożyczalni motorówek i innego sprzętu pływającego jest przecież uzależniona w głównej mierze od warunków atmosferycznych. Fakt wykorzystywania środków trwałych, używanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jedynie w tym okresie, skutkuje odmiennym traktowaniem w świetle przepisów podatkowych.

Przez działalność sezonową rozumie się działalność gospodarczą, której wyniki uzależnione są od warunków atmosferycznych czy też innych, odznaczających się określoną regularnością, związanych z prawami przyrody (wyrok NSA z dnia 20 marca 1996 r., sygn. akt SA/Wr 1546/95).

Odpisy amortyzacyjne tylko w sezonie

W przypadku środków trwałych używanych sezonowo odpisów amortyzacyjnych dokonuje się jedynie w okresie ich wykorzystywania. Warto w tym miejscu podkreślić, iż wysokość miesięcznego odpisu ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez:

Reklama

• liczbę miesięcy w sezonie albo
• przez 12 miesięcy w roku
- przy czym wybór jednego z powyższych sposobów ustalania miesięcznego odpisu amortyzacyjnego należy do podatnika.

Warto podkreślić, iż bez względu na sposób obliczenia wysokości miesięcznego odpisu dla sezonowego środka trwałego podatnik powinien zaliczyć te odpisy do kosztów uzyskania przychodów jedynie w okresie używania składnika majątku, na co wskazał także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja z 23.11.2007 r., sygn. ITPB1/415-175/07/PS).

Kwota odpisów dokonywanych sezonowo może być równa rocznej amortyzacji

Fakt, iż przepisy podatkowe dopuszczają amortyzację środków trwałych wykorzystywanych sezonowo, jedynie w okresie ich używania, nie skutkuje bynajmniej tym, że roczna kwota odpisów będzie niższa, niż w przypadku, w którym składnik majątku podlegałby odpisom amortyzacyjnym przez cały rok. Wartość ta może być równa kwocie odpisów rocznych, „przysługujących" danemu środkowi trwałemu, bez względu na okres jego wykorzystywania w roku.

Przykład: Sezon żeglarski trwa 5 miesięcy (od maja do września). Ustalając wartość odpisów amortyzacyjnych dla jachtu żaglowego, czarterowanego w ramach działalności gospodarczej, pierwszym sposobem, to znaczy przez podzielenie kwoty odpisów amortyzacyjnych właściwej dla całego roku (1 200 zł) przez liczbę miesięcy w sezonie (5) armator otrzymuje wartość odpisu amortyzacyjnego, przysługującą na jeden miesiąc w sezonie:
1 200 zł : 5 = 240 zł.

Jest to kwota, którą można zaliczyć przez 5 kolejnych miesięcy, stanowiących okres wykorzystania jachtu (5 x 240 zł = 1 200 zł). Oznacza to, że po zsumowaniu kwot odliczanych na przełomie całego sezonu, podatnik uzyskuje pełną wartość amortyzacji dla całego roku podatkowego.

Pozostałe zasady bez zmian

Na zakończenie warto dodać, że przedstawiona powyżej zasada dotyczy tylko i wyłącznie ustalania wartości odpisów amortyzacyjnych dla środków trwałych używanych w ramach działalności wykonywanej sezonowo. Pozostałe przepisy regulujące możliwość rozliczania w czasie wydatku poniesionego na nabycie danego składnika majątku, jak np. w zakresie ustalania wartości początkowej środka trwałego są takie same jak w przypadku zwykłych środków trwałych.