Przekonanie, że proste metody zarządzania czasem, takie jak na przykład popularna technika Pomodoro będą dla każdego skuteczne, to jeden z największych mitów dotyczących produktywności w pracy.

Często wydaje się nam, że pracownicy, którzy korzystają ze skomplikowanych procedur postępowania w pracy, mają zapewnioną większą wydajność – pisze portal quartz.com.

Technika Pomodoro została wymyślona przez Włocha Francesco Cirillo. Jest to bardzo prosta metoda zarządzania czasem w pracy. Zakłada ona, że każdego dnia pracy powinniśmy przygotować listę zadań do wykonania i uszeregować je w kolejności od najważniejszego do najmniej istotnego. Następnie dzielimy czas pracy na 25 minutowe segmenty, podczas których realizujemy całe zadania lub ich wydzielone fragmenty. Pomiędzy kolejnymi zadaniami należy korzystać z obowiązkowych 5-minutowych przerw. Po każdych czterech „jednostkach” należy zrobić dłuższą, 20-30 minutową przerwę. Czy restrykcyjne stosowanie się do tego typu techniki zapewni każdemu wzrost efektywności pracy?

Naukowe badania sugerują negatywną odpowiedź. Profesor Daniel Levitin z McGill University specjalizujący się w neurologii behawioralnej twierdzi, że każda osoba posiada własny niepowtarzalny „neuronalny styl”, który jest zdeterminowany przez genetykę, doświadczenie, proces rozwoju mózgu, dzienny poziom mózgowych neuroprzekaźników lub wpływ kofeiny albo alkoholu.

Z kolei profesor Gloria Mark z University of California przekonuje, że zdolność koncentracji u poszczególnych osób jest uzależniona od cech osobowości. – Ludzie, którzy osiągają wysokie wyniki w testach na neurotyczność i impulsywność i którzy są w dużym stopniu podatni na stres, wykazują znacznie mniejszą zdolność do utrzymania uwagi, gdy pracują przy komputerze – przekonuje Mark. Zauważa, że neurotycy mają tendencję do powtarzania w myślach przeszłych zdarzeń, co znacznie utrudnia koncentrację.

Reklama

Zbytnio restrykcyjne stosowanie się do technik zarządzania czasem często okaże się niepraktyczne. Zamiast tego Levin i Mark zalecają ogólne stosowanie się do zasad ustalania priorytetów oraz korzystania z regularnych przerw. Jednak indywidualny plan pracy powinien być spersonalizowany i powstawać powoli na podstawie doświadczeń danych osób.

Levin zachęca do eksperymentowania na własnej osobie. – Ciało ma określoną liczbę cykli rytmu dobowego i powinieneś ćwiczyć, by maksymalnie dostosować się do nich i tym samym wykorzystać je – mówi.

>>> Polecamy: Słuchanie muzyki w pracy - kiedy pomaga, a kiedy szkodzi?