Głównym celem działającego o 2009 roku Centrum jest wsparcie dla polskich i cudzoziemskich ofiar handlu ludźmi, ich rodzin i świadków, osób zagrożonych tym procederem, jak też dla instytucji zaangażowanych w system identyfikacji i wsparcia ofiar handlu ludźmi.
Centrum prowadzi dwa schroniska dla pokrzywdzonych zapewniając im bezpieczne zakwaterowanie pod opieką wyspecjalizowanego personelu. W ramach pomocy zapewniane jest także wyżywienie oraz odzież. Cudzoziemcom eksperci pomagają zalegalizować pobyt w Polsce oraz organizują powrót do kraju pochodzenia. Pomagają również w kontaktach z policją i prokuraturą.
Oferty na prowadzenie Centrum organizacje pozarządowe mogą złożyć do 28 listopada. Więcej informacji znajduje się na stronie www.kcik.pl.
Tylko w 2015 r. Centrum udzieliło wsparcia 229 ofiarom handlu ludźmi, w tym 126 cudzoziemcom. Najwięcej poszkodowanych pochodziło z Wietnamu (37), Ukrainy (24), Filipin (15), Rumunii (13), Sri Lanki (11), Bułgarii (8) oraz Albanii (7). Ofiary handlu ludźmi pochodziły także z Maroka, Kenii, Ugandy, Zimbabwe i Konga.
Handel ludźmi, nazywany także współczesnym niewolnictwem, jest jednym z najbardziej okrutnych rodzajów przestępczości zorganizowanej, który uderza w podstawowe prawa i godność człowieka. Jest trzecim pod względem dochodów nielegalnym biznesem, po handlu bronią i narkotykami. Proceder ten generuje roczny dochód w wysokości 32 mld dolarów - alarmuje Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC).
Definicję handlu ludźmi, która ma umożliwić sądom skuteczną walkę z tego typu przestępstwami, wprowadzono do polskiego kodeksu karnego w 2010 r. Zmiany są wynikiem ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych. Przestępstwo handlu ludźmi jest zagrożone karą więzienia od trzech do 15 lat.
W myśl definicji handlem ludźmi jest: werbowanie, transport, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby, w celu jej wykorzystania, z zastosowaniem groźby lub użyciem siły bądź innych form przymusu - uprowadzenia, oszustwa, podstępu, nadużycia władzy lub wykorzystania słabości, wręczenia lub przyjęcia płatności lub korzyści dla uzyskania zgody osoby sprawującej kontrolę nad tą osobą.
Wykorzystanie, zgodnie z definicją, może obejmować prostytucję lub inne formy nadużyć seksualnych, przymusową pracę lub służbę, niewolnictwo lub praktyki podobne do niewolnictwa, zniewolenie albo usunięcie organów. Nowe przepisy definiują także pojęcie niewolnictwa. Zgodnie z zapisem "niewolnictwo jest stanem zależności, w którym człowiek jest traktowany jak przedmiot własności".
Wprowadzenie do polskiego prawa pojęcia handlu ludźmi wynikało z ratyfikowanego przez Polskę w 2003 r. protokołu z Palermo, uzupełniającego Konwencję ONZ przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2000 r. Inny dokument międzynarodowy dotyczący tej kwestii to konwencja Rady Europy ws. działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzona w Warszawie w 2005 r., zwana Konwencją Warszawską.
Grzegorz Dyjak (PAP)
