Po pięciu miesiącach u władzy włoski populistyczny rząd nie ma wielu osiągnięć, którymi mógłby się pochwalić wyborcom.

Oto ocena poszczególnych obszarów polityki włoskiego rządu:

1. Cięcia podatków i świadczenia socjalne – ocena neutralna

W budżecie na 2019 roku rząd zabezpieczył środki na pokrycie wyborczych obietnic: „obywatelskiego dochodu” dla najuboższych, obniżenia wieku emerytalnego oraz obniżki podatków. KE nie zgadza się na tak duże socjalne wydatki, więc włoski rząd będzie starał się wynegocjować jak największe ustępstwa w celu utrzymania dotychczasowego politycznego kursu. Włoski parlament musi zatwierdzić budżet do końca roku. W najczarniejszym scenariuszu prezydent Sergio Mattarella może odmówić podpisania ustawy budżetowej i odesłać ją do dalszych pracy parlamentarnej komisji.

2. Tworzenie „dobrych” miejsc pracy – umiarkowany sukces

Reklama

W tzw. „dekrecie godności” włoski rząd przeforsował wprowadzenie górnego pułapu odsetka zatrudnienia w firmach na umowach na czas określony, podniesienie rekompensat dla pracowników za nielegalne zwolnienia oraz wzrost kar za złamanie zakazu reklamowania hazardu. Senat zatwierdził dokument w sierpniu. Jednakże tamtejszy trybunał konstytucyjny stwierdził, że jego część nie jest zgodna z ustawą zasadniczą.

3. Emitujące zanieczyszczenia stalownie - porażka

Fabryka Ilva w południowych Włoszech to jeden z najbardziej zanieczyszczających śrowisko zakładów w Europie. Proekologiczny Ruch Pięciu Gwiazd obiecał zablokowanie sprzedaży Ilzy koncernowi ArcelorMittal, na którą zgodził się poprzedni rząd. Populiści obiecali także zamknąć obiekt albo przekształcić go w „zieloną” fabrykę. Po wyborach okazało się, że niemożliwe jest wycofanie się z porozumienia z ArcelorMittal. Sprzedaż wywołała protesty lokalnych działaczy, którzy oskarżyli partię o zdradę.

4. Blokada Gazociągu Transadriatyckiego - porażka

Ruch Pięciu Gwiazd obiecał, że zablokuje budowę Gazociągu Transadriatyckiego (TAP), który ma połączyć Morze Kaspijskie z Europą i przebiegać przez południową włoską Apulię. Partia argumentowała swoją decyzję kwestiami środowiskowymi. Jednak Ruch ustąpił po wyborach i premier Giuseppe Conte wyraził zgodę na realizację projektu. TAP jest ostatnim elementem wartego ponad 40 mld euro projektu Południowego Korytarza Gazowego, którym gaz znad Morza Kaspijskiego ma trafić do Włoch skąd później ma trafić do odbiorców na południu Europy.

5. Imigracja – sukces

Liga Matteo Salviniego zyskała duże poparcie wyborców dzięki obietnicom zatrzymania masowej imigracji zza Morza Śródziemnego. Wicepremierowi udało się odmówić wpłynięcia kilku statków z migrantami do włoskich portów, co wpłynęło na krótkotrwały wzrost popularności polityka. Liczba przybywających do Włoch migrantów spada, ale trend ten rozpoczął się jeszcze przed objęciem władzy przez populistyczny rząd. Jednak długoterminowy problem migracyjny, przed którym stoją Włochy i UE, nie został rozwiązany.

>>> Polecamy: Militarny konflikt Ukrainy z Rosją stawia Węgry w patowej sytuacji