I. Fundusze bezpieczne
Fundusze bezpieczne wskazane są dla osób posiadających awersję do ryzyka, nie oczekujących wysokich stóp zwrotu z inwestycji, chcących jednak zarobić więcej niż na lokacie bankowej. Dzielą się one na następujące grupy:
Fundusze rynku pieniężnego – zakres dopuszczalnych lokat jest ograniczony do instrumentów dłużnych o najkrótszym terminie zapadalności poniżej 1 roku do dnia wykupu. Charakteryzują się one mniejszym ryzykiem oraz niższą potencjalną dochodowością niż fundusze gotówkowe. Tego rodzaju fundusze są nieliczne na polskim rynku.
Fundusze gotówkowe, inaczej nazywane funduszami pieniężnymi i nie należy ich utożsamiać z funduszami rynku pieniężnego - lokują aktywa w krótkoterminowe instrumenty dłużne: bony skarbowe i pieniężne, bankowe papiery wartościowe (certyfikaty depozytowe, bony oszczędnościowe, etc.), krótkoterminowe weksle komercyjne, lokaty bankowe oraz podobne instrumenty. Dają one nieco wyższe stopy zwrotu niż fundusze rynku pieniężnego.
Fundusze papierów dłużnych (obligacji) - inwestują w dłużne papiery wartościowe, przede wszystkim w obligacje. Potencjalna dochodowość i ryzyko jest wyższe niż funduszy gotówkowych i funduszy rynku pieniężnego.
II. Fundusze mieszane (hybrydowe)
Tego rodzaju fundusze inwestują również instrumenty finansowe o wysokim ryzyku, jak akcje. Posiadają one wyższy potencjał zarabiania w stosunku do funduszy bezpiecznych, jednak charakteryzują się wyższym poziomem ryzyka. Są one alternatywą dla osób, które posiadają co najwyżej średni poziom akceptacji ryzyka. Wyróżniamy następujące grupy funduszy mieszanych:
Fundusze zrównoważone – inwestują 40-70 proc. aktywów w akcje, a pozostałą część portfela w papiery dłużne (głównie obligacje). Ich potencjalna dochodowość i ryzyko są tym wyższe, im większy udział w portfelu mają akcje.
Fundusze stabilnego wzrostu – inwestują do 40 proc. aktywów w akcje, zaś pozostałą część aktywów - w papiery dłużne. Stopy zwrotu są zwykle niższe niż funduszy zrównoważonych, cechuje je również niższy poziom ryzyka.
Fundusze z ochroną kapitału – lokują aktywa w bezpieczne instrumenty finansowe np. obligacje a przed spadkiem wartości portfela zabezpieczają się opcjami. Poziom zabezpieczenia ulega zmianom w zależności od sytuacji na rynku.
Fundusze aktywnej alokacji - nie ma określonego stałego udziału akcji i dłużnych papierów wartościowych. Proporcja między nimi może się zmieniać od 0 do 100 proc. Tego rodzaju fundusze mogą być bardziej rentowne niż fundusze zrównoważone. Portfel jest zabezpieczony przed deprecjacją wartości poniżej określonego poziomu poprzez zakup pewnej ilości obligacji oraz opcji. Poziom zabezpieczenia może być zmieniany.
III. Fundusze agresywne
Inwestują głównie w akcje oraz inne udziałowe papiery wartościowe (prawa do akcji, prawa poboru, kwity depozytowe). Fundusze te mogą osiągać najwyższe zyski, jednak ich inwestycje charakteryzują się wysokim ryzykiem. W czasie hossy najszybciej wzrastają, w czasie bessy najwięcej tracą na wartości. Nadają się w szczególności dla inwestycji długoterminowych. Nie są wskazane dla osób w sędziwym wieku lub planujących w krótkim okresie ważne wydatki z zainwestowanego kapitału. W ramach funduszy akcji istnieją fundusze koncentrujące się na wybranym segmencie rynku np. fundusze małych spółek lub fundusze sektorowe.
Przed podjęciem decyzji o wyborze funduszu należy zapoznać się z jego strategią inwestycyjną. Wszystkie tego rodzaju informacje są zawarte w statucie funduszu, który stanowi integralną część prospektu informacyjnego funduszu. Każdy winien dobierać fundusz na miarę własnych możliwości inwestycyjnych oraz preferencji do akceptacji określonego ryzyka.
