Skoro nie przeszkadza w chodzeniu i nie boli, po co mam się przejmować. Ale kurzajka rosła i w końcu zaczęła uwierać, więc wziąłem cążki i ciach-ciach, wyciąłem to, co mogłem i co było na granicy bólu i krwi. Ale minęło parę tygodni, a to paskudztwo odrosło, co gorsza zrobiło się jeszcze większe.
Znowu złapałem za cążki i ciach- -ciach, do pierwszej krwi. Po paru tygodniach kurzajka odrosła, tym razem z potężnym odciskiem. Kiedy już zaczęła przeszkadzać mi w chodzeniu, wybrałem się do punktu pielęgnacji stóp. Specjalista powiedział, że to efekt ataku wirusa i cięcie cążkami bez dezynfekcji było bez sensu, a kurzajka mogła się rozsiać po całej stopie. Terapia usuwania zmiany wielkości 10 groszy wrośniętej na centymetr w stopę trwała półtora miesiąca. Bolało potwornie, a chodzenie do pracy w skórzanych półbutach – bo głupio założyć sandały do garnituru – było bardzo nieprzyjemne.
Pamiętam szczególnie moment, jak po wykrojeniu dziury w stopie operator skalpela powiedział: „A teraz może trochę zaboleć”, i włożył do rany wacik z kwasem. Gdyby sufit był niżej, na pewno straciłbym przytomność od uderzenia w głowę. „Trzeba było nie czekać pół roku, tylko przyjść wcześniej, wtedy byłoby szybko i prawie bezboleśnie” – powiedział specjalista. W strefie euro szaleje kryzys, który wybuchł z powodu nadmiernego zadłużenia rządów i sektora prywatnego. Proces narastania długu, kryzys oraz zastosowane mechanizmy walki z nim przypominają moją walkę z kurzajką. Problem pojawił się w Grecji, która była jak kurzajka na mojej stopie.
Gdyby odpowiednio wcześnie ją wyciąć, być może nie zdążyłaby się rozsiać po całej strefie euro. Ale decydenci preferowali – podobnie jak ja w przypadku kurzajki – działania doraźne i amatorskie. Źle zaprojektowane cięcia wydatków i podwyżki podatków spowodowały, że Ateny wpadły w recesję i dług publiczny zaczął lawinowo rosnąć. Pojawiły się też patologie: w moim przypadku odcisk, który przeszkadzał w chodzeniu, w przypadku Grecji – wycofywanie depozytów z bankrutujących banków, strajki, upadek rządu. W tym momencie historia mojej kurzajki zaczyna się różnić od kryzysu w Europie. Ja zrozumiałem, że domowa terapia prowadzi do pogorszenia sytuacji, i poszedłem do specjalisty, który pokonał kurzajkę. Bolało jak piorun, ale mam to już za sobą. Stopa jest zdrowa, zdatna do użytku i nie zaraża innych stóp wirusem. Natomiast decydenci w strefie euro postanowili, że zamiast operacji usunięcia kurzajki – Grecji – ze strefy euro będą dalej stosowali domowe metody, czyli przycinanie cążkami w postaci oszczędności i podwyżek podatków. Ale ponieważ kurzajka doskwiera coraz bardziej, podają środki odurzające w postaci druku pieniądza, żeby nie czuć bólu podczas przycinania cążkami. W międzyczasie kryzysowa kurzajka rozsiała się po całej strefie euro, którą teraz czeka kuracja za pomocą skalpela i kwasu, bolesna, długotrwała i prawdopodobnie w kilku miejscach.
Alternatywą jest amputacja stopy, czyli rozpad strefy euro, ale chyba tylko psychicznie chory pacjent zgodziłby się ją amputować, żeby pozbyć się kurzajek. Normalny człowiek w końcu zaaplikuje sobie terapię skalpelem i kwasem i po kilku tygodniach bólu, być może bardzo silnego, stopa będzie jak nowa. Już wiem, jak boli wycinanie i wypalanie kurzajki kwasem. Więc teraz będę często robił przeglądy stóp, a w hotelach pod prysznic będę wchodził wyłącznie w klapkach. A jak pojawi mi się coś na stopie, od razu polecę do specjalisty, żeby usunąć we wczesnym stadium, prawie bezboleśnie. Ale pacjent, który nie wyleczył kurzajki, tylko zmienia buty na wygodniejsze i bierze coraz większe ilości środków odurzających, jeszcze nie wie, że w końcu i tak go czeka bardzo bolesna operacja, a im później zabierze się do leczenia, tym bardziej będzie bolało.
A jak się nie będzie leczył, to może jeszcze zarazić swoją rodzinę. Kurzajki w strefie euro rosną coraz szybciej, wrastają głęboko w ciało i pokrywają już większość stopy. Kraje południa Europy są coraz bardziej zadłużone i pogrążone w recesji. Strefa euro, kiedyś piękna i wypielęgnowana, zamienia się w zdeformowany, pokryty gigantycznymi parchatymi kurzajkami, cuchnący kawał mięsa, wobec którego stopa Shreka to arcydzieło. Jeżeli szybko nie przeprowadzi się bardzo bolesnego, ale skutecznego zabiegu, to za jakiś czas faktycznie jedynym rozwiązaniem pozostanie amputacja.
