Wielkie poruszenie nad Sekwaną wywołał artykuł "The Economist" porównujący sytuację ekonomiczną Francji do "bomby z opóźnionym zapłonem w centrum Europy".

Artykuł skrytykowali publicznie premier Jean-Marc Ayrault i ministrowie.

Na okładce ostatniego numeru opiniotwórczego pisma widać otoczone niebiesko-biało-czerwoną wstążką bagietki, połączone niczym laski dynamitu, z gotowym do wybuchu lontem.

Obok tego zdjęcia widnieje tytuł: "Bomba z opóźnionym zapłonem w sercu Europy", która anonsuje 14-stronicowy alarmujący dziennikarski raport o stanie gospodarki Francji.

Pierwsza strona "The Economist" wywołała we Francji lawinę - na ogół negatywnych - reakcji. Także członkowie socjalistycznego rządu nie omieszkali zareagować na tę publikację.

Reklama

"Szczerze mówiąc, +The Economist+ nigdy nie był znany z poczucia umiaru. To +Charlie Hebdo+ londyńskiego City" - powiedział minister ds. reindustrializacji Arnaud Montebourg, porównując wpływowy brytyjski magazyn do francuskiego satyrycznego tygodnika, znanego z prowokacyjnych karykatur.

Montebourgowi wtórował premier Ayrault, który zaatakował brytyjski tygodnik za "przesadę, która ma na celu zwiększenie sprzedaży" pisma.

Z kolei Pierre Moscovici, minister gospodarki i finansów, potępił "French bashing" (atakowanie Francji), uznając to za "absurdalne i bezpodstawne".

"Będziemy oceniani na podstawie wyników, więc atakowanie rządu, który reformuje, ponieważ jego poprzednicy tego nie zrobili, jest nie tylko niesprawiedliwe, ale błędne" - skomentował Moscovici, czyniąc aluzję do rządzącej wcześniej w jego kraju prawicy.

Według niego wzrost francuskiego PKB o 0,2 proc. w trzecim kwartale br. "pokazuje, że Francja ma silną gospodarkę, i zadaje kłam obawom recesji".

W najnowszym numerze "The Economist" napisał, że "Francja może stać się największym zagrożeniem dla europejskiej waluty" i że "kryzys może uderzyć w przyszłym roku".

Nad Sekwaną przypomina się, że brytyjski tygodnik, znany z liberalnych gospodarczo poglądów, krytykował już wielokrotnie francuskich polityków za "ospałość" w reformowaniu gospodarki.