Kodeks cywilny (art. 48 KC), określa budynki, części budynków i inne urządzenia trwale związane z gruntem oraz zasiane lub zasadzone na nim rośliny, jako części składowe gruntu, z wyłączeniem przypadku, gdy stosuje się do nich przepisy o nieruchomościach budynkowych lub odrębnej własności lokali.
Nieruchomość gruntowa może składać się z jednej lub kilku działek gruntu, które nie muszą być jako ciągła część powierzchni ziemskiej. Czyli, że nieruchomość gruntowa może składać się z wielu działek ewidencyjnych położonych oddzielnie, a będących własnością tej samej osoby i zapisanej w jednej księdze wieczystej.
Kodeks cywilny wyróżnia:
- grunty rolne – grunty wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w zakresie produkcji roślinnej oraz zwierzęcej;
- grunty nierolnicze – grunty, które nie są gruntami rolnymi.