Piekła na ziemi. Oto największe reżimy świata [RANKING]

1 Wskaźnik demokracji opiera się na 60 wskaźnikach, które pogrupowane zostały w 5 kategoriach: proces wyborczy i pluralizm, swobody obywatelskie, funkcjonowanie administracji publicznej, partycypacja polityczna oraz kultura polityczna. Jest publikowany od 2006 roku. Wskaźnik przyjmuje wartości od 1 do 10, gdzie druga z liczb oznacza idealny system polityczny. Wynik jest średnią ważoną na podstawie odpowiedzi ekspertów na 60 pytań. EIU wyróżnia demokracje pełne, demokracje wadliwe, systemy hybrydowe oraz reżimy autorytarne. W edycji 2015 do poszczególnych kategorii zostało zakwalifikowanych kolejno 20, 59, 37 oraz 51 państw. Oto największe reżimy świata. Wskaźnik demokracji opiera się na 60 wskaźnikach, które pogrupowane zostały w 5 kategoriach: proces wyborczy i pluralizm, swobody obywatelskie, funkcjonowanie administracji publicznej, partycypacja polityczna oraz kultura polityczna. Jest publikowany od 2006 roku. Wskaźnik przyjmuje wartości od 1 do 10, gdzie druga z liczb oznacza idealny system polityczny. Wynik jest średnią ważoną na podstawie odpowiedzi ekspertów na 60 pytań. EIU wyróżnia demokracje pełne, demokracje wadliwe, systemy hybrydowe oraz reżimy autorytarne. W edycji 2015 do poszczególnych kategorii zostało zakwalifikowanych kolejno 20, 59, 37 oraz 51 państw. Oto największe reżimy świata.

2 Jeszcze kilka lat temu Rosja była na podstawie indeksu demokracji notowana jako system hybrydowy pomiędzy wadliwą demokracją, a ustrojem autorytarnym. Obecnie odbiór tamtejszej demokracji jest znacznie gorszy (w pierwszej edycji raportu Rosja uzyskała 5,02 pkt., w ostatniej już tylko 3,31). Eksperci Economic Intelligence Unit najgorzej ocenili jakość tamtejszej kultury politycznej oraz przebieg procesu wyborczego. Na fot. Władimir Putin Fot. Drop of Light / Shutterstock.com

3 Iran jest republiką islamską. System polityczny tego kraju jest nietypowym połączeniem elementów nowoczesnej demokracji z religijną dyktaturą. Jest to ustrój oparty na religii muzułmańskiej. Formalnie posiada konstytucję oraz wybierane w wyborach parlament, rząd oraz prezydenta. Konstytucja jest jednak oparta na szariacie i zabrania tworzenia prawa sprzecznego z Koranem. Faktyczna władza pozostaje w rękach duchownych, tzw. autorytetów religijnych. Funkcję nadzoru nad przestrzeganiem konstytucji pełni Rada Strażników (tamtejsza religijna odmiana Trybunału Konstytucyjnego).

4 Twórcą autorytarnego systemu politycznego w Uzbekistanie był Islam Karimow. Śmierć dyktatora oznacza początek politycznego chaosu. Formalne obowiązki prezydenta sprawuje aktualnie przewodniczący senatu. O tym, kto przejmie władzę w państwie zadecyduje nieformalna walka. Największe szanse na uzyskanie kontroli nad tym krajem ma urzędujący premier Szawkat Mirzijojew.

5 Tadżykistan boryka się z poważnymi problemami politycznymi już od momentu uzyskania niepodległości. W 2016 roku wzrosły autorytarne zapędy prezydenta Emomalego Rachmona. Kraj charakteryzuje się strukturalną słabością oraz neokolonialną zależnością od Rosji. Związki z Kremlem chronią co prawda Turkmenistan przed zapaścią, jednak nie pozwalają na rozwój i skazują go na stagnację. Na fot. Duszanbe, stolica Tadżykistanu

6 Gwinea Bissau jest republiką wielopartyjną. W kraju obowiązują powszechne wybory prezydenckie. Parlament tego składa się tylko z jednej izby. Szef rządu jest natomiast wybierany w porozumieniu rządzących partii i prezydenta. W 2012 roku doszło do w tym kraju do uprowadzenia prezydenta Raimundo Pereiry i próby wojskowego zamachu stanu. Autorzy raportu zdecydowanie najgorzej oceniają w Gwinei funkcjonowanie rządu.

7 Arabia Saudyjska jest jedną z nielicznych i ostatnich na świecie monarchii absolutnych. W państwie nie ma konstytucji, chociaż od 1992 roku istnieje ustawa zasadnicza nadana przez króla Fadaha. Określa ona obowiązki rządu i uprawnienia króla. Organem władzy wykonawczej jest rząd, na którego czele stoi król. Niedozwolone jest zakładanie partii politycznych. Obowiązujące kodeksy cywilne są oparte na sunnickim prawie szariatu. Na zdj. tłumy pielgrzymów wokół Al-Kaaba, Mekka, Arabia Saudyjska, fot. ayazad

8 Twórcy indeksu demokracji uważają, że najmniej demokratycznymi elementami systemu politycznego w Turkmenistanie jest nieprzestrzeganie praw człowieka oraz brak demokratycznych wyborów i jakiegokolwiek politycznego pluralizmu. Turkmenistan jest republiką prezydencką, w której głowa państwa jest jednocześnie szefem rządu. Tamtejszy parlament liczy 125 członków. Dominującą rolę odgrywa Demokratyczna Partia Turkmenistanu (chociaż w 2013 roku straciła większość).

9 W Gwinei Równikowej występuje system prezydencki, czyli oparty o wyraźny podział władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz połączone funkcje prezydenta i szefa rządu. Największej poprawy w kraju wymaga proces wyborczy oraz sprawność działania rządu. Najbardziej prodemokratyczna jest natomiast relatywnie wysoka kultura polityczna obywateli. Na fot. Malabo, Gwinea Równikowa

10 Republika Środkowoafrykańska zmaga się aktualnie z wewnętrznymi napięciami. Działalność bojowników na terytorium tego kraju zagraża bezpieczeństwu ludności cywilnej. W 2013 roku doszło do obalenia prezydenta Francois Bozizego przez organizację zbroją Seleka, w której skład wchodzili głównie muzułmanie pochodzący z północno-wschodniej części kraju. Władzę przejęła koalicja 5 ugrupowań, które rozpoczęły walkę o wpływy, co odbiło się na chrześcijańskiej ludności. Odpowiedzią było powstanie bojówki Antybalaka, która rozpoczęła z kolei rzeź muzułmanów. Sytuację starały się opanować międzynarodowe siły, jednak dopiero terytorialny podział pomiędzy zwaśnionymi grupami wyciszył starcia. Do zakończenia wojny domowej jest nadal daleko.

11 Czad jest formalnie od 1996 roku republiką wielopartyjną. Oznacza to, że istniejące partie polityczne mogą rywalizować o głosy wyborców. Władza ustawodawcza należy do jednoizbowego Zgromadzenia Narodowego. Politykę afrykańskiego kraju charakteryzuje brak stabilności, natomiast administracja, edukacja i służba zdrowia są słabo rozwinięte. Poważnym problemem w tym kraju jest szerząca się korupcja (jeden z najbardziej skorumpowanych krajów według Transparenty International). Fot. Flickr/Ferdinand Reus

12 Syria znajduje się od wielu lat w stanie wojny domowej. Pogarszająca się sytuacja w kraju znajduje wyraźne odzwierciedlenie w wartości jej indeksu demokracji, który maleje z roku na rok. Jeszcze w 2006 roku (pierwsza edycja) kraj ten otrzymał 2,36 pkt., w 2015 roku otrzymał natomiast tylko 1,43. Autorzy raportu uznali, że w Syrii w ogóle nie funkcjonuje rząd i niemożliwe jest przeprowadzenie wyborów. Nie są też przestrzegane prawa człowieka.

13 Korea Płn. jest tzw. demokracją ludową. Obecnie tego określenie stosuje się w odniesieniu do państw, które są zdominowane przez partię komunistyczną. W tym najbardziej zamkniętym kraju świata obowiązuje także doktryna Songu, czyli ideologia, w myśl której najważniejszą rolę w państwie powinna sprawować armia (Koreańska Armia Ludowa). Jej twórcą jest Kim Dong Il, który starał się za jej pośrednictwem uzasadnić „rodzinną” sukcesję władzy. Autorzy EIU przyznali Korei najniższą możliwą notę w zakresie pluralizmu i przebiegu procesu wyborczego oraz przestrzegania praw człowieka. Na zdj. portret Kim Ir Sena przy placu jego imienia w Pjongjangu