Fałszywość tego mitu dotyczy zwłaszcza Wielkiej Brytanii, gdzie na kanwie trwającej antyimigracyjnej gorączki ograniczono dostęp do przywilejów. Dla przykładu, począwszy od 1 stycznia o zasiłek dla bezrobotnych (jobseekers allowance) może się ubiegać tylko osoba, która już spędziła w tym kraju przynajmniej trzy miesiące. Do tego dochodzi istniejący już wcześniej wymóg aktywnego poszukiwania pracy. Zasiłek przyznawany jest maksymalnie na okres sześciu miesięcy i wynosi 71 funtów tygodniowo dla jednej osoby bądź 111,45 funta dla pary. W lipcu premier David Cameron zapowiedział, że będzie chciał skrócić okres wypłacania zasiłku z sześciu do trzech miesięcy.
Rodzice mogą się także ubiegać o zasiłek na dziecko (child benefit), który wynosi 20,50 funta tygodniowo za jedno dziecko i 13,55 za każde następne. Do pobierania tego zasiłku uprawniony jest każdy, bez względu na poziom dochodów, o ile dziecko jest w wieku do 16 lat (lub do 20, jeśli się uczy), włącznie z imigrantami, których dzieci zostały w ich krajach ojczystych. To było zresztą powodem burzliwych debat w pierwszej połowie tego roku. Co ciekawe, z zasiłku można zrezygnować, jeśli poziom zarobków osoby pobierającej zasiłek przekracza 50 tys. funtów. Nie oznacza to jednak utraty prawa do niego; zawsze osoba, która zrezygnowała, może wznowić jego wypłacanie.
>>> Polecamy: Wielka Brytania chce uderzyć w imigrantów. Co dalej z polskimi "Londyńczykami"?
Mieszkańcom Zjednoczonego Królestwa przysługuje także dodatek mieszkaniowy (housing benefit), którego wysokość zależy od wielu czynników, takich jak: wysokość płaconego czynszu (ale bez kosztów ogrzewania), liczba wolnych pokojów w mieszkaniu, poziom dochodów (wliczając w to inne zasiłki), a także liczba osób w gospodarstwie domowym i stopień niepełnosprawności. Większe prawdopodobieństwo otrzymania dodatku mają te osoby, które mają mniej niż 16 tys. funtów oszczędności. Począwszy od 1 kwietnia 2014 r., poszukujący pracy imigranci nie mogą otrzymywać dodatku mieszkaniowego. Nie będzie im on także przysługiwał w momencie, kiedy będą pobierać zasiłek dla bezrobotnych. W przypadku tymczasowej niezdolności do pracy, po zbadaniu przez odpowiednią komisję, przysługuje osobna zapomoga (ESA, employment and support allowance). Pobiera się ją przez 13 tygodni i wynosi ona maksymalnie 57,35 funta tygodniowo dla osób poniżej 25. roku życia i 72,40 funta dla osób powyżej tego wieku. Skierowana jest ona do osób o niskich dochodach, niezarabiających tygodniowo więcej niż 101 funtów lub niepracujących tygodniowo więcej niż 16 godzin przez kolejne 52 tygodnie. Jeśli osoba zgłaszająca się po zasiłek posiada oszczędności przekraczające 16 tys. funtów, zapomoga ta nie przysługuje.
Reklama