Acquis communautaire
„Dorobek wspólnotowy” Unii Europejskiej oraz Wspólnot Europejskich, czyli ogół europejskiego prawa. Składają się na towszystkie traktaty, rozporządzenia i dyrektywy uchwalone przez instytucje UE, a także wszystkie orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Acquis zostało włączone do systemów prawnych każdego kraju w UE.
Artykuł 50
Klauzula zawarta w traktacie lizbońskim z 2007 roku mówiąca o formalnym mechanizmie wyjścia z UE. Artykuł 50 zezwala na „rozwód” z UE – wycofanie się zgodnie z własnymi wymogami konstytucyjnymi.
>>> Czytaj też: Szef brytyjskiego MSZ: May znajdzie sposób, by przyjęto umowę ws. brexitu
Backstop
To „plan awaryjny”, „zabezpieczenie”, „gwarancja”. Ma na celu zagwarantowanie, że na granicę między Irlandią i Irlandią Północną nie wrócą kontrole celne ani osobiste. „Backstop” zakłada tymczasowe pozostawienie Wielkiej Brytanii w granicach unijnej unii celnej po upłynięciu okresu przejściowego, czyli od początku stycznia 2021 r. Wielka Brytania chce w ten sposób zachować integralność terytorialną.
Blind brexit
Blind, czyli „ślepy” – porozumienie w sprawie wyjścia mówi również o przyszłych relacjach handlowych między tymi Wielką Brytanią a UE. „Blind brexit” to możliwość, że deklaracja ta jest na tyle niekonkretna (a jednocześnie łatwa do zaakceptowania przez wszystkich zwolenników brexitu), że Wielka Brytania opuści Unię bez ustalonych zasad dalszego postępowania.
Bremain
Połączenie słów Britain + remain, czyli „Wielka Brytania zostaje”. To próba zostania w Unii mimo przeprowadzonego referendum i rozmów nt. wyjścia.
Brexit
Połączenie słów Britain + exit, w wolnym tłumaczeniu – „Brytania odchodzi”. To nazwa procedury wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Cliff edge
Efekt „cliff edge” rozumiane może być jako dojście nad krawędź przepaści – to potoczne określenie zerwania lub zakończenia negocjacji Wielkiej Brytanii z Unią Europejską bez wypracowania żadnego porozumienia. W konsekwencji może to oznaczać duże cła na niektóre produkty eksportowane z Wielkiej Brytanii, towary brytyjskie nie są akredytowane do sprzedaży w UE, uprzykrzające kontrole celne w portach oraz chaos administracyjny i prawny.
>>> Czytaj też: Brexit: co trzeba wiedzieć? Wyjaśniamy pięć możliwych scenariuszy
Exit bill
„Rachunek za wyjście”. Inne określenia to „divorce settlement” – „koszt rozwodu” czy też „Reste à liquider”.Jest to suma zaległych zobowiązań finansowych Zjednoczonego Królestwa.
Jednolity rynek
Jednolity rynek UE to więcej niż strefa wolnego handlu. Ma on na celu usunięcie nie tylko barier fiskalnych w handlu, ale także barier fizycznych i technicznych (granic czy też odmiennych standardów) poprzez umożliwienie swobodnego przepływu towarów, kapitału, usług i osób. Dzięki temu UE można traktować jako jednolite terytorium handlowe.
Miękki brexit (soft brexit)
Nazywany również modelem norweskim – wyjście Wielkiej Brytanii z UE nie oznacza w tym wypadku opuszczenia jednolitego rynku bądź unii celnej. Wymagałby ustępstw w zakresie swobodnego przepływu, jurysdykcji ETS i płatności budżetowych. Zwolennicy brexitu uważają, że miękki brexit to tak naprawdę zdrada wyniku referendum.
No deal (brak porozumienia)
To krok dalej od efektu „cliff edge”. Zerwanie negocjacji na temat porozumienia ws. wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Okres przejściowy
Okres pomiędzy zakończeniem negocjacji w sprawie artykułu 50, kiedy Wielka Brytania opuszcza UE, a początkiem przyszłej umowy o wolnym handlu. Wielka Brytania Wielka Brytania nazywa to „fazą wdrożenia”. Okres przejściowy ma zakończyć się w dniu 31 grudnia 2020 r., chociaż może też zostać przedłużony o rok lub dwa lata.
Plan z Chequers
To biała księga zawierająca propozycje prawa i przyszłych stosunków między Wielką Brytanią a UE, opublikowana przez premier Theresę May. Plan ten został odrzucony przez Unię Europejską.
Twardy brexit (hard brexit)
Wystąpienie Wielkiej Brytanii ze wszystkich aspektów Unii Europejskiej, w tym wspólnego rynku i unii celnej.
Umowa o wolnym handlu (Free trade agrement, FTA)
Umowa o wolnym handlu między Wielką Brytanią i UE określi przyszłe stosunki między stronami po „rozwodzie” zgodnie z artykułem 50.
Umowa o wystąpieniu z UE
Umowa/porozumienie regulujące formalny „rozwód” Wielkiej Brytanii z UE. Traktuje o takich zagadnieniach, jak okres przejściowy, rozliczenie finansowe („exit bill”) w celu pokrycia przeszłych i bieżących zobowiązań Wielkiej Brytanii, prawa obywateli UE w Wielkiej Brytanii i brytyjskich obywateli na kontynencie oraz kwestia granicy na wyspie Irlandii.
Unia celna
Customs union – unia celna – to jednolity obszar handlowy, w ramach którego odbywa się swobodny przepływ towarów. Na terenie krajów UE, a także Turcji, Andory, Monako i San Marino wymiana ta jest dokonywana bez ceł i podatków, a wobec importu spoza UE obowiązuje jednolity system ceł przywozowych.
Warunki WTO
Bez umowy o wolnym handlu transakcje między Wielką Brytanią i UE odbywałby się zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu. Po wystąpieniu z Unii, Wielka Brytania mogłaby ustalić swoje własne taryfy importowe. Handel na warunkach WTO spowodowałby duże problemy praktyczne i logistyczne związane z takimi kwestiami, jak dopuszczanie produktów do obrotu i kontrole celne.
Wielka ustawa uchylająca (Great Repeal Act)
Akt prawny, który za jednym zamachem miał dokonać transpozycji wszystkich obowiązujących przepisów UE (acquis communautaire) dotyczących Wielkiej Brytanii do krajowego prawa brytyjskiego, aby uniknąć prawnej czarnej dziury i zapobiec zakłóceniom w dniu po opuszczeniu Wielkiej Brytanii.
>>> Czytaj też: Bloomberg: Wielka Brytania blefuje. Londyn zupełnie nie jest przygotowany na "twardy Brexit"
