Minister klimatu i środowiska podkreślił na czwartkowej konferencji prasowej, że gospodarka wodorowa jest jednym z priorytetów rządu na najbliższe lata. Wskazał, że technologie wodorowe mają przyczynić się m.in. do modernizacji polskiego sektora energetycznego oraz pomóc w sprawiedliwej transformacji regionów dziś uzależnionych od węgla.
Kurtyka poinformował, że ruszają konsultacje Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r., które potrwają 30 dni. Wiceminister klimatu i środowiska Ireneusz Zyska dodał, że resort pracuje też nad odpowiednią ustawą, Prawem wodorowym, oraz porozumieniem sektorowym ws. rozwoju technologii wodorowych.
Zyska wyjaśnił, że strategia zakłada działania w trzech filarach gospodarki: transporcie, który w ocenie ministerstwa ma szansę być pierwszym sektorem szeroko wykorzystującym wodór; energetyce i ciepłownictwie oraz przemyśle. W tym ostatnim segmencie chodzi np. o wykorzystanie wodoru przy produkcji stali - wskazał wiceminister. Dodał, że Japończycy testują również technologie wodorowe, które mogłyby być szeroko wykorzystane w gospodarstwach domowych.
Wiceminister podkreślił, że wodór jest paliwem przyszłości i jest jednym z elementów dążenia do niskoemisyjnej gospodarki. Ocenił, że te technologie pozwolą też sprawniej wychodzić z pocovidowego kryzysu gospodarczego.
Polska jest piątym na świecie i trzecim w UE producentem wodoru - podkreślił minister w KPRM, szef gabinetu politycznego prezesa Rady Ministrów Krzysztof Kubów. Przypomniał, że Wspólnota chce do 2050 roku przeznaczyć na projekty wodorowe 500 mld euro.
Kubów, który jest również pełnomocnikiem rządu ds. gospodarki wodorowej oraz Zyska poinformowali, że do 2030 roku polski rząd chciałby zainwestować kilkanaście miliardów złotych w technologie wodorowe. "Rząd, stawiając na technologie wodorowe, na rozwój tych technologii, na local content (udział polskich firm w łańcuchu dostaw - PAP), ale też i na ważny udział wodoru w polskim miksie energetycznym, nie będzie żałował w tym zakresie na pewno środków" - zapewnił Kubów.
Polska Strategia Wodorowa wyróżnia sześć koniecznych do osiągnięcia celów.
Pierwszy dotyczy wdrożenia technologii wodorowych w energetyce. Wśród przedsięwzięć wskazano uruchomienie instalacji P2G (power-to-gas) klasy 1 MW na bazie polskich technologii, jako wsparcia dla stabilizacji pracy sieci dystrybucyjnych; wsparcie badań i rozwoju układów ko- i poligeneracyjnych w celu stworzenia instalacji demonstracyjnych, a następnie uruchomienie instalacji średniej wielkości; rozpoczęcie wykorzystania wodoru jako magazynu energii.
Drugi cel to wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie. Strategia ma zakładać np. umożliwienie dopuszczenia do eksploatacji 500 wyprodukowanych w Polsce autobusów napędzanych wodorem w 2025 r. i rozpoczęcie eksploatacji 2000 autobusów wodorowych w 2030 r. Strategia ma wesprzeć rozwój sieci bazowej poprzez budowę 32 stacji tankowania wodoru; budowę pierwszych pociągów lub lokomotyw wodorowych; wytwarzanie paliw syntetycznych w reakcji wodoru z tlenkiem i dwutlenkiem węgla oraz z azotem.
Trzeci cel to wsparcie dekarbonizacji przemysłu, m. in. poprzez wsparcie działań na rzecz pozyskania i zastosowania niskoemisyjnego wodoru do procesów produkcji petrochemicznej oraz nawozowej; wprowadzenie węglowego kontraktu różnicowego jako instrumentu wsparcia transformacji klimatycznej przemysłu; wsparcie, także finansowe, studiów wykonalności przemysłowych "dolin wodorowych" w ramach budowy przemysłowych procesów o obiegu zamkniętym. Docelowo powstanie co najmniej pięć "dolin wodorowych" ze znaczącym elementem infrastruktury przesyłowej wodoru.
Czwarty cel to produkcja wodoru w nowych instalacjach, w tym uruchomienie instalacji do produkcji wodoru ze źródeł niskoemisyjnych m.in. w procesie elektrolizy, z biometanu, gazów odpadowych, z gazu ziemnego z wykorzystaniem CCS/CCU, w drodze pirolizy oraz innych alternatywnych technologii pozyskiwania wodoru.
Planuje się też wykorzystanie mocy OZE dla potrzeb elektrolizy. Zainstalowana moc elektrolizerów ma sięgnąć w 2030 r. 2 GW. Zakłada się też zapewnienie warunków do budowy instalacji do produkcji wodoru przy elektrowniach jądrowych.
Cel piąty to sprawna i bezpieczna dystrybucja wodoru, w tym stopniowy rozwój sieci przesyłu i dystrybucji wodoru, wprowadzanie do sieci gazowych gazu wyprodukowanego w systemach power-to-gas.
Celem szóstym jest stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego, usuwającego bariery rozwoju rynku wodoru oraz zachęcającego do stopniowego zwiększania wykorzystania OZE dla potrzeb elektrolizy.