Po czym poznać dobrego szefa? Oto 8 cech wyjątkowych menedżerów

1 1. Firma to ekosystem, a nie pole walki. Zwykły menedżer postrzega firmę jako pole ciągłej bitwy, gdzie musi zawierać sojusze z przyjaciółmi przeciw swoim wrogom. Dobry menedżer wie, że różnorodność zespołu jest jego siłą, która daje mu ogromne szanse na adaptację do nowych wyzwań. Dobry szef w razie potrzeby zawrze sojusz nawet z konkurentem i obie strony na tym zyskają.

2 3. Zarządzanie to służba, a nie kontrola. Przeciętny menedżer uważa, że jak coś każe wykonać swoim pracownikom, oni powinni to bezwzględnie wykonać. Wytwarza to specyficzny rodzaj mentalności „czekaj, co szef powie”. Dobry menedżer stwarza jedynie generalne ramy i informuje o celu działania zespołu, zaś interweniuje jedynie w wyjątkowych sytuacjach, a decyzje są podejmowane w dużej mierze przez zespół.

3 4. Moi pracownicy to partnerzy, a nie dzieci. Zwyczajny szef traktuje swoich pracowników jak osoby niedojrzałe, którym nie można zaufać i trzeba prowadzić ich za rękę. Taki szef boi się powierzać podejmowania decyzji na niższe szczeble. Dobry menedżer traktuje każdego pracownika, jakby był najważniejszą osobą firmy, gdyż każde, nawet najmniejsze zadanie powinno być wykonane najlepiej, jak się tylko da.

4 5. Motywacja pochodzi z wizji, a nie ze strachu. Przeciętny menedżer uważa, że strach, czy to przed zwolnieniem, utratą przywilejów czy pozycji, jest najlepszym sposobem motywowania pracowników. Ponadprzeciętny szef sądzi, że kluczowym narzędziem budowania motywacji jest zaangażowanie pracownika we wspólny cel, włączenie go do wspólnej wizji oraz dzielenie się sukcesami.

5 6. Zmiana oznacza wzrost, a nie ból. Zwykły menedżer sądzi, że nie powinno się przeprowadzać zmian tak długo, jak to tylko możliwe. Wówczas często okazuje się, że jest już za późno. Dobry szef zdaje sobie sprawę z tego, że zmiana jest nieuniknioną częścią życia, dlatego potrafi zarządzać zmianą, a nie tylko o niej informować.

6 7. Technologia to pomoc dla człowieka, a nie jego automatyzacja. Przeciętny szef wykorzystuje technologie do wzmacniania kontroli i zwiększania przewidywalności. Podejście takie prowadzi o dehumanizacji pracowników na wzór komputerów. Wyjątkowy menedżer dostrzega w technologii jedynie narzędzie do wzmacniania kreatywności i wolności pracownika. Taki szef sprawdza, w jaki sposób daną technologię dostosować do ludzi i ich potrzeb, a nie odwrotnie. Świetnym przykładem jest tu sukces firmy Apple, która postępowała właśnie w myśl tej zasady.

7 8. Praca powinna nieść jakieś zadowolenie, a nie być tylko „złem koniecznym”. Tradycyjny, przeciętny menedżer sądzi, że praca jest swego rodzaju złem koniecznym, zaś jego rolą jest kontrola pracownika, który musi tę pracę wykonać. Wyjątkowy szef uważa, że każda praca powinna nieść ze sobą jakieś zadowolenie, dlatego jedną z ważniejszych ról menedżera jest takie dopasowanie pracy do pracownika, aby ten oprócz jej wykonania, był również zadowolony i usatysfakcjonowany. Dzięki temu kontrola staje się zbędna, a pracownik wykonuje pracę znacznie wydajniej i z większą motywacją, zaś całkowity koszt zarządzania się zmniejsza.