Ile zarobisz w Polsce, a ile w USA? Porównanie wynagrodzeń nie pozostawia złudzeń

1 Porównując wynagrodzenia różnych krajów, lepszym rozwiązaniem jest uwzględnienie parytetu siły nabywczej (ang. purchasing power parity, PPP). Uwzględniając tę miarę okazuje się, że różnice w wynagrodzeniach pomiędzy porównywanymi krajami są mniejsze, jednak nadal znaczące.

2 Biorąc pod uwagę dynamikę wynagrodzeń w obu krajach w stosunku do roku poprzedniego stwierdzić należy, że w Polsce miały miejsce większe wahania wynagrodzeń niż w Stanach Zjednoczonych. Może to być skutek przemian ustrojowych i wielkich reform, które miały miejsce w Polsce w latach dziewięćdziesiątych.

3 Analizując dynamikę wynagrodzeń z perspektywy Polski można dojść do pozytywnych wniosków. Przyjmując rok 1995 za punkt wyjścia okazuje się, że wynagrodzenia w Polsce do roku 2015 wzrosły o 59%. W USA wzrost ten był niższy i wyniósł 32%.

4 Kolejnym ważnym aspektem wynagrodzeń jest płaca minimalna. Porównując wartości wyrażone w USD jako parytet siły nabywczej widać, że w USA jest ona wyższa. Stwierdzić jednak należy, że w Polsce widać jej szybki wzrost. W 1992 roku w Stanach Zjednoczonych pensja minimalna była o przeszło 10 000 USD PPP wyższa niż w Polsce. W 2016 różnica ta wyniosła już niecałe 3 000 USD PPP.

5 Następnym ważnym zagadnieniem związanym z płacą minimalną jest jej udział w medianie wynagrodzeń. Okazuje się, że w badanym okresie wskaźnik ten (nie licząc roku 1999) w Polsce był wyższy niż w USA. W 2015 roku w Polsce był on rekordowo wysoki. Wtedy to wartość płacy minimalnej przekroczyła 50% mediany ogólnokrajowej.

6 Analizując wynagrodzenia warto też zwrócić uwagę na rozkład dochodów w społeczeństwie. Miarą nierówności dochodów jest współczynnik Giniego. Im wyższa jego wartość tym zróżnicowanie dochodów jest większe. Porównując pod tym względem oba kraje okazuje się, że rozwarstwienie dochodów w Polsce jest znacznie niższe niż w USA i dodatkowo od 2004 roku regularnie spada.

7 Następnym zagadnieniem rozkładu dochodów w społeczeństwie jest luka płacowa, czyli różnica pomiędzy wynagrodzeniami kobiet i mężczyzn. W obu krajach różnica ta regularnie się zmniejsza. Trzeba jednak zaznaczyć, że różnica pomiędzy wynagrodzeniami kobiet i mężczyzn w Polsce jest mniejsza niż w Stanach Zjednoczonych.

8 Porównując wynagrodzenia w obu krajach warto odnieść je również do innych miar ekonomicznych. Porównując płace ze wzrostem PKB stwierdzić należy, że dynamika obu miar w USA była na zbliżonym poziomie. W Polsce natomiast PKB rosło zdecydowanie szybciej niż płace.

9 Do ciekawych wniosków można również dojść, zestawiając wynagrodzenia z poziomem bezrobocia. Polska na przełomie XX i XXI wieku borykała się z dwucyfrowym bezrobociem, co odbiło się na niższej dynamice płac. Bezrobocie w Stanach Zjednoczonych na ogół przyjmowało wartości jednocyfrowe i tylko w 2009 roku było ono wyższe niż w Polsce.

10 Ostatnim etapem analizy jest zaprezentowanie średniej liczby godzin przypadającej na jednego pracownika. Okazuje się, że Polacy spędzają w pracy więcej czasu niż Amerykanie. Reasumując, stwierdzić należy, że warunki do zarabiania pieniędzy w Stanach Zjednoczonych są lepsze niż w Polsce. Nie jest to zaskakujący wniosek. Najwięcej najbogatszych ludzi pochodzi właśnie z USA. Z zebranych informacji wynika, że Amerykanie zarabiają więcej, bezrobocie jest niższe a pracownicy mniej czasu spędzają w pracy. Polska natomiast lepiej wypada pod względem dynamiki wzrostu wynagrodzeń co jest dobrym prognostykiem na przyszłość. Poza tym nierówności dochodowe i luka płacowa w naszym kraju są mniejsze. W Polsce mamy też do czynienia z większym udziałem płacy minimalnej w medianie wynagrodzeń. Potwierdza się więc powszechna opinia, że amerykański rynek pracy stwarza lepsze warunki pracownikom i daleko mu do zasady „każdemu po równo”. W Polsce pod tym względem jest inaczej, gdyż rozkład dochodów w społeczeństwie jest bardziej wyrównany. Źródło: Ogólnopolskie Badanie Wynagrodzeń