Makau: miasto, w którym chińscy milionerzy przepuszczają swój majątek (ZDJĘCIA)

1 W XVI wieku do niewielkiej i mało znaczącej osady przybyli Portugalczycy, którzy w 1535 roku otrzymali prawo do kotwiczenia w portach miasta i prowadzenia w nich działalności handlowej. W grudniu 1887 roku Chiny przekazały Europejczykom prawa do „wieczystego posiadania i rządu w Makau”.

2 Obecnie Makau jest obok Hongkongu jednym z dwóch specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej. Formalne zwierzchnictwo nad Makau rząd CHRL przejął 20 grudnia 1999 roku. Na mocy porozumienia pomiędzy Portugalią a Chinami ustrój miasta ma się nie zmienić przez co najmniej 50 lat.

3 Zgodnie z doktryną „jeden kraj, dwa systemy” do 2049 roku Makau cieszyć się będzie dużym stopniem autonomii, która obejmuje wszystkie obszary z wyłączeniem stosunków zagranicznych i obrony.

4 Makau, z rocznym PKB na mieszkańca równym 74 900 dolarów (CIA, 2011 rok), jest jednym z najbogatszych regionów na świecie. Chociaż w mieście tym prężnie rozwija się przemysł elektroniczny, zabawkarski i odzieżowy, to jednak filarem gospodarki Makau jest turystyka i hazard – miasto uchodzi bowiem za mekkę miłośników ryzyka.

5 Hazard jest legalny w Makau od 1850 roku. Od tego czasu Makau znane jest jako „Monte Carlo Orientu”.

6 Turystyka hazardowa jest największym źródłem przychodów miasta i odpowiada za około 50 proc. jego PKB. W 2012 roku kasyna zarobiły łącznie rekordową sumę 38 mld dolarów.

7 Obecnie w Makau działają 33 kasyna, spośród których największym jest „The Venetian Macao”. Zajmujący powierzchnię 980 tys. m2 kompleks wzorowany jest na swoim siostrzanym projekcie – kasynie Venetian w Las Vegas.

8 Najlepszym okresem dla działających w Makau kasyn jest rozpoczynający się 10 lutego i trwający przez tydzień okres chińskich wakacji. Analitycy szacują, że tegoroczne zarobki kasyn mogą być o 15 proc. wyższe od 3,5 mld dolarów, które turyści wydali w 2012 roku.

9 Uzależnienie od dochodów hazardu jest również jedną ze słabości gospodarki Makau – branża ta nie jest bowiem podatna na postęp technologiczny, a pochodzące z niej dochody w bardzo dużym stopniu zależą od zamożności azjatyckich nacji.