Jak rozwijała się polska gospodarka przez ostatnie 150 lat

Pierwszym rokiem, dla którego w raporcie OECD określono wartość PKB dla Polski, był 1870. Wartość gospodarki na ziemiach polskich wynosiła w tym czasie 15 954 dolarów międzynarodowych (co to jest dolar międzynarodowy - zobacz poniżej) – to o ponad 6 razy mniej niż największa w tym czasie gospodarka Europy – Wielka Brytania (100 180 dol.). Gospodarka ówczesnych terenów niemieckich w 1870 roku była większa od polskiej o ok. 4,5 razy. Podobna różnica dzieliła nas od gospodarki francuskiej.

Choć u progu XX wieku, w roku 1900, liczona w wartościach bezwzględnych gospodarka ziem polskich była większa niż gospodarka Hiszpanii, Grecji, Portugalii czy Australii, w przeliczeniu na mieszkańca wypadaliśmy już znacznie gorzej nawet od naszych południowych sąsiadów. PKB per capita w 1900 roku wynosiła u nas 1536 dol. międzynarodowych. Dla terenów Czechosłowacji i Węgier odpowiednio wartość ta wyniosła 1729 i 1682 dol. W Hiszpanii wartość PKB per capita w 1900 roku była podobna do terenów Czechosłowacji i osiągnęła wartość 1786 dol.

W tym czasie tylko w przypadku czterech gospodarek na świecie, wartość PKB na mieszkańca przekraczała 4 tys. dolarów międzynarodowych – były to Wielka Brytania (4492 dol.), Nowa Zelandia (4298 dol.), Australia (4013 dol.) i USA (4091 dol.). Warto zwrócić uwagę na fakt, że wszystkie te państwa to kraje anglosaskie.

Wartość gospodarki na mieszkańca w Polsce po raz pierwszy przekroczyła poziom 2 tys. dolarów (tj. 2117 dol.) dopiero w kryzysowym roku 1929, aby potem przez prawie dekadę być znów poniżej tego poziomu. Dopiero w 1938 roku nasz kraj pod względem wartości PKB na mieszkańca osiąga wartość 2182 dol.

>>> Czytaj też: Bugaj: polskiej gospodarki nie da się utrzymać na call center i montowniach

Polska Ludowa

Pierwsze dane z okresu po II wojnie światowej dla Polski odnajdujemy w raporcie OECD dopiero w 1950 roku. Wówczas wskaźnik PKB na mieszkańca osiąga poziom 2447 dol. – to więcej niż w przypadku Hiszpanii, Portugalii i Grecji. Dla Węgier i Czechosłowacji wartości te wynoszą odpowiednio 2480 dol. i 3501 dol. W tym samym czasie średnia dla 29 krajów Europy Zachodniej wynosiła 4578 dol., dla USA – aż 9561 dol.

W okresie PRL nasz kraj stopniowo zwiększał poziom PKB per capita, osiągając apogeum w 1978 roku. Wówczas PKB na mieszkańca wyniosło 6111 dol. Średnia dla Europy Zachodniej wynosiła wówczas 12 621 dol., zaś wartość dla Hiszpanii, którą wyprzedzaliśmy w latach 50’ XX wieku, w 1978 roku wyniosła 9023 dol.

>>> Polecamy: The Economist: Polska wśród państw narażonych na przerwę w dopływie kapitału

III RP

Najbardziej dramatycznego spadku PKB w przeliczeniu na mieszkańca Polska doświadczyła po przemianach ustrojowych z 1989 roku. W latach 1990 i 1991 PKB per capita dla naszego kraju wyniósł odpowiednio 5113 i 4738 dol.

Najwyższy poziom PKB per capita (6357 dol.), który Polska osiągnęła w dobie PRL z 1978 roku, w III Rzeczpospolitej udało się przebić dopiero w 1997 roku .

Dane

Dane o PKB pochodzą z raportu OECD pt.: „The World Economy”, składającego się z dwóch części. Pierwsza z nich pt.: „A Millennial Perspective” została wydana w 2001 roku, druga z nich, pt.: „Historical Statistics” ujrzała światło dzienne w 2003 roku. Autorem raportu jest Angus Maddison.

Dane o PKB wyrażone są w dolarach międzynarodowych. Dolary międzynarodowe to hipotetyczna jednostka walutowa, która ma taką siłę nabywczą jak dolar amerykański w danym czasie. Jest bardzo popularnym narzędziem do wszelkich historycznych porównań gospodarczych.

.

.