Miło jest spotkać osobę, która inspiruje ideami. Młodzi ludzie po spotkaniu wychodzili z sali, podobnie jak ja, naładowani pozytywną energią, której niespożyte zasoby tkwią w 72-letnim pogromcy biedy w Bangladeszu. Profesor Yuus wyjaśnił, dlaczego mikropożyczki pomagają już drugiej generacji rodzin Grameen wyrwać się z zaklętego kręgu biedy (liczba klientów banku wynosi 8 mln). Mówił, że wiele zależy od stworzenia kręgu wzajemnego zaufania i szacunku, który pozwala prowadzić bank bez zabezpieczeń, bez umów i bez prawników. Pod warunkiem że bank dla biednych jest prowadzony jako przedsiębiorstwo społeczne, a nie dla zysku. Model mikropożyczek próbowano wdrożyć w Meksyku i w Indiach, ale zrobiono to dla zysku, a nie w formie społecznego biznesu. Skończyło się skandalem, wpędzeniem biednych ludzi w zadłużenie, nawet w samobójstwa. Działalność Grameen Banku jest skuteczna i prowadzona na tak dużą skalę, że Bangladesz jest jednym z niewielu krajów, który może zrealizować milenijne cele rozwojowe przed terminem. Jednym z celów było obniżenie śmiertelności kobiet przy porodzie. Na tym przykładzie prof. Yunus pokazał, jak tworzy się firmy społeczne, czyli takie, które rozwiązują problemy społeczne. Ponieważ mieszkanki wsi w Bangladeszu nie mogą jeździć do miasta na badania, nie wiadomo, czy ciąża lub życie kobiety są zagrożone. Aparatura do USG jest duża i droga, więc prof. Yunus namówił prezesa GE do wyprodukowania przenośnego urządzenia, które jest obsługiwane przez przeszkolone pielęgniarki. We współpracy z Intelem opracowano internetowy system scoringu, w którym kobiety odpowiadają na 20 pytań i potem można z wysokim prawdopodobieństwem odnaleźć zagrożone ciąże i zająć się nimi. Dzięki temu radykalnie spada ryzyko śmierci przy porodzie. Teraz prof. Yunus pracuje nad dalszym rozwojem metody. Urządzenie USG będzie wbudowane w smartfon jako aplikacja, obraz na żywo będzie przekazywany do lekarza, a ten będzie mógł rozmawiać przez smartfon z badaną kobietą. Firmy realizujące te cele społeczne zostały założone przez prof. Yunusa, ale on nie ma w nich udziałów, ponieważ celem ich stworzenia jest nie zysk, ale rozwiązanie problemów. Profesor Yunus założył ponad 50 takich firm, niektóre są bardzo duże. Na przykład Grameen Phone to największy operator telefoniczny w Bangladeszu, który dociera do wiosek. Dzięki temu powstało wiele nowych miejsc pracy, w pewnym momencie prawie 500 tys. wiejskich telefonistek świadczyło usługi połączeń za drobną opłatą. Powstała firma Grameen Energy, która dostarczą na wieś panele słoneczne. Dzięki temu po zmroku w wielu wioskach już nie zapada ciemność. Noblista twierdzi, że skala zepsucia świata jest tak duża, że szkoda czasu, by to naprawiać. Dlatego postuluje stworzenie wspólnej wizji nowego świata naszych marzeń. W starym świecie motywem działania ludzi był pieniądz, co prowadziło do patologii i kryzysów. W nowym świecie motorem działania powinno być dążenie do realizacji marzeń. Podał przykład. Bezrobocie jest problemem nawet w bogatych krajach. W nowym świecie każdy będzie miał pracę. Bo czy ktoś widział bezrobotną wronę albo bezrobotnego psa? A skoro po wielu tysiącach lat ewolucji człowiek stał się najmądrzejszym ssakiem na ziemi, to dlaczego nie miałby sobie poradzić z bezrobociem lepiej niż prymitywne zwierzęta. Trzeba stworzyć taki system gospodarczy, w którym z definicji każdy będzie mógł wykorzystać swoje umiejętności i pracować. Wtedy nie będzie ubóstwa. Zacznijmy razem działać, realizujmy naszą wizję. To zadanie dla młodego pokolenia, które zdaniem profesora Yunusa jest najpotężniejszym młodym pokoleniem w historii ludzkości. Z pewnością spotkanie z noblistą pomogło obudzić jego ukrytą energię.