Pod koniec maja 2017 r. celniczka otrzymała od dyrektora Izby Administracji Skarbowej pismo, z którego wynikało, że już nie będzie funkcjonariuszem – zamiast tego dostała propozycję zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej. Nowa umowa, wskazująca stanowisko służbowe jako starszy kontroler skarbowy, opiewała na czas nieokreślony. Na początku czerwca tegoż roku złożyła oświadczenie, że przyjmuje ofertę pracy w Izbie Administracji Skarbowej. Jednocześnie jednak wezwała dyrektora Izby do złożenia jej propozycji służby, podnosząc, że otrzymana przez nią propozycja pracy jest oczywistą pomyłką lub rażącym błędem prawnym. Dodatkowo złożyła odwołanie do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. W odpowiedzi dowiedziała się, że ustawodawca pozostawił kierownikom jednostek autonomiczne prawo w zakresie rodzaju propozycji (tj. zatrudnienie na podstawie umowy o pracę albo pełnienie służby), jaka składana jest pracownikom i funkcjonariuszom tej jednostki. Jednocześnie organ podał, że propozycja pracy dla funkcjonariusza, składana na podstawie ustawy z listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948 ze zm.) nie ma charakteru decyzji, gdyż przepisy tego nie przewidują. Nie mając innego wyjścia, celniczka przeniesiona do cywila złożyła zażalenie na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej wyrażającą się w braku złożenia jej propozycji służby. W efekcie tego sprawa trafiła do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Sędziowie oddalili jednak skargę. W uzasadnieniu wyroku podkreślili, że istotą sporu był brak złożenia skarżącej propozycji służby. Tymczasem dostała ona propozycję zatrudnienia. A – jak podkreślili sędziowie – ustawodawca zdecydował, że funkcjonariuszowi mogą być zaproponowane warunki służby lub warunki pracy. Przykładowo art. 167 ust. 4 przywołanej ustawy pozwalał na zaproponowanie pracownikom pisemnych propozycji pełnienia służby określającej nowe warunki. Natomiast art. 169 ust. 3 tejże ustawy stanowi wprost, że funkcjonariuszowi można było złożyć propozycję zatrudnienia. Skoro zatem w tej sprawie, w ocenie składu sądu, nie istniał po stronie organu obowiązek przedkładania skarżącej jedynie propozycji służby, to nie można zasadnie uznać, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej jest bezczynny w zakresie braku przedłożenia skarżącej propozycji służby. Skarżąca złożyła kasację do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale sędziowie ją oddalili, uznając za bezzasadną. ©℗

orzecznictwo

Wyrok NSA z 3 października 2019 r. (sygn. akt I OSK 1102/18). www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia