Prekariat, czyli dobrze wykształceni, ale słabo opłacani i zatrudniani w ramach elastycznych form zatrudnienia pracownicy, rośnie bardzo szybko i staje się zjawiskiem globalnym – przekonuje w wywiadzie na łamach internetowego miesięcznika idei „Nowa Konfederacja” Guy Standing, brytyjski ekonomista, twórca pojęcia „prekariatu”.
[…] prekariat to pierwsza klasa ludzi pracujących, która zamiast z czasem zyskiwać prawa – traci je. Traci prawa obywatelskie, kulturowe, społeczne i gospodarcze, które inne klasy przed nim wywalczyły. Kulturowe, bo prekariusze nie przynależą do dominującej społeczności. Polityczne, bo nie czują się reprezentowani przez partie. Socjalne, bo nie mają dostępu do gwarantowanych przez państwo przywilejów. I gospodarcze, bo nie mogą wykonywać wyuczonego zawodu” – mówi Standing.
Polecamy: Polska to nie jest kraj dobrej roboty. Powiększa się rzesza prekariuszy
Pod wieloma względami sytuacja prekariuszy z epoki poprzemysłowej jest gorsza niż sytuacja robotników z epoki przemysłowej. Można tu mówić o kilku różnicach. Robotnicy, choć pracowali ciężko, mieli stabilną pracę. Ponadto mogli liczyć na cały system zabezpieczeń, takich jak zasiłki, emerytury czy inna pomoc państwa. Na to wszystko prekariusze liczyć nie mogą, a dodatkowo są zmuszeni zmagać się z chronicznym brakiem stabilności.
[…] prekariuszom brakuje zawodowej tożsamości. Narracji, która nadałaby ich życiu rytm. Dziś są dziennikarzami, jutro mogą być zupełnie kimś innym. I to nie dobrowolnie, tylko z przymusu. Wykonują często pracę wyraźnie poniżej swoich kwalifikacji. Nawet jeśli ktoś ma wysokie wykształcenie, umiejętności i kontakty oraz wysokie wynagrodzenie, jutro może nie mieć nic” – stwierdza Guy Standing.
Skala i tempo wzrostu grupy prekariuszy w skali globu sprawia, że mogą i w kilku krajach stają się już oni siłą polityczną - grecka Syriza czy hiszpański Podemos – wylicza brytyjski ekonomista.
Komentarze(19)
Pokaż:
Niestety, pojawienie sie prekariatu to nie prezent od kosmitów. To wynik nadmiernej ochrony pracownika etatowego, nierówność pracownika i pracodawcy wobec prawa. Jeśli pracodawca zatrudniając musi podjąć ryzyko ogromnych trudności ze zwolnieniem etatowego pracownika, który mu nie odpowiada to zatrudni takiego, z którym może rozstać się w każdej chwili i bez formalności. To również efekt obciążenia pracy etatowej kosztami przyszłej emerytury, urlopów itd, który ponosi pracodawca pod groźba komornika. Do pojawienia sie prekariatu doprowadziła nadmierna opieka państwa, spychając najsłabszych na jeszcze slabsze pozycje. To nie przypadek, że syt. robotników w epoce rewolucji przemysłowej była lepsza- była wynikiem dogadywania się konkretnych ludzi co budowało naszą cywilizację od początku- to jest "naturalne". Obecna syt. jest wynikiem narzucania warunków przez prawo tworzone przez polityków -grupy coraz bardziej oderwanej od rzeczywistosci.
Współczuję dzieciom tak myślących rodziców.
Ps. Przypominam, że "specjalista" to nie tylko programista, a życie nie polega jedynie na konsumowaniu badziewia. Ciekawe, że pielęgniarki i pielęgniarze to też specjaliści. Za kilkadziesiąt lat nie będzie miał kto zmieniać pieluch wyższej klasie średniej.
Jak dla mnie świat pomimo, że bardziej brutalny staje się bardziej sprawiedliwy.
Przykro mi? Nie
Specjalista.
Nie kazdy będzie informatykiem, dokotrem czy prawnikiem. Potrzebne sa też sprzataczki, piekarze i ślusarze. Twoje argumenty sa kompletnie nie na miejscu.
1 silniejszy zjada słabszego
2 prawo doboru naturalnego
3 prawo selekcji i wychowania
W konfrontacji kultury z natura zawsze wygrywa natura.
Słabi są po prostu mięsem dla silnych.