Zielona końcówka handlu na Wall Street

S&P500 wzrósł o 0,73 proc. do 1 620,62 pkt, technologiczny NASDAQ zyskał 0,54 proc. i wyniósł 3 419,73 pkt. Z kolei Dow Jones podniósł się o 0,53 proc. i wyniósł 15 040,60 pkt.

Wskaźniki wzbiły się nad kreskę dopiero w końcówce sesji. Wcześniej przez większą część handlu notowały znaczące straty.

„Rynki w Stanach Zjednoczonych znajdują się w stanie przejściowym, ze wzrostu napędzanego płynnością w kierunku wzrostów opartych na danych fundamentalnych. A to bardzo wyboista droga” – tłumaczy w rozmowie z Bloombergiem Andres Garcia-Amaya z JP Morgan Funds. „Inwestorzy starają się ustalić, czy sytuacja na rynkach spowodowana jest kondycją spółek i danymi z rynku pracy, czy to w dalszym ciągu FED dyktuje nastroje na giełdach.” To, zdaniem ekonomisty, może być źródłem niepewności i wahań na rynkach.

Akcja stymulacyjna Banku Rezerwy Federalnej, a także lepsze od spodziewanych wyniki firm napędzają wzrosty na giełdach w USA – w porównaniu z dołkiem w 2009 roku indeks S&P500 wzrósł już o 137 proc. Swój rekord benchmarkowy indeks odnotował 21 maja, jednak od tego czasu spadł już o ponad 4 proc. Spadki rozpoczęły się po tym, jak przewodniczący Banku Rezerwy Federalnej Ben Bernanke zapowiedział możliwość ograniczenia skupu amerykańskich obligacji, gdyby dane z rynku pracy świadczyły o rzeczywistej i trwałej poprawie.

Nie dziwi więc, że rynki z pewnym niepokojem wyczekują jutrzejszej publikacji raportu z amerykańskiego rynku pracy. „Wszystko zależy od tego, w jaki sposób maklerzy zinterpretują dane i ich wpływ na politykę FED” – zauważa Frank Ingarra z NorthCoast Asset Management. Jak dodaje trader, do kontynuacji wzrostów konieczne jest albo podtrzymanie dotychczasowej polityki FED, albo znaczna poprawa kondycji amerykańskiej gospodarki.

Jak zauważa Ryszard Bugaj z DM BOŚ, na dzisiejsze nastroje inwestorów wpływ miała również konferencja po posiedzeniu EBC. „Mario Draghi […] nie powiedział nic rewolucyjnego, ale skrzętnie w swoim komunikacie nie zamieścił wzmianki o ujemnej stopie depozytowej, co odczytane zostało jako zaostrzenie stanowiska wobec łagodniejszego tonu prezentowanego wcześniej.”