• Draghi podtrzymuje swój przekaz
• Australia dołącza do wojny walutowej
• Dzisiejsze amerykańskie dane na temat zatrudnienia kluczowe dla kursu dolara
Na wczorajszej konferencji prasowej prezes Europejskiego Banku Centralnego, Mario Draghi, dołożył wszelkich starań, by obniżyć kurs euro.
Wielokrotnie wyraźnie podkreślił, że EBC chce rozszerzyć swój bilans do poziomów z 2012 r. (taką deklarację złożył podczas poprzedniej konferencji prasowej EBC, ku wyraźnej konsternacji niektórych członków Rady Zarządzającej EBC, którzy uznali ją za niebezpiecznie agresywne stanowisko polityczne – fakt, iż Draghi ponowił to oświadczenie sugeruje, że wyrwał się spod kontroli, że to podejście jest błędne lub że przekonał większość Rady, że wycofanie się z poprzedniej zapowiedzi byłoby znacznie bardziej niebezpieczne, niż jej podtrzymanie).
Innym aspektem konferencji prasowej, który podtrzymuje agresywnie gołębie stanowisko banku centralnego, to sugestia, że EBC opracowuje działania (skup obligacji rządowych?), które wdroży w razie konieczności. Innymi słowy, wdroży je w przypadku, gdy obecna kombinacja TLTRO, skupu obligacji zabezpieczonych i skupu innych ABS nie spowoduje pożądanego rozszerzenia bilansu EBC.
Draghi wyraźnie określił dwa warunki do podjęcia dalszych działań przez EBC: 1) jeżeli obecne działania nie okażą się wystarczająco skuteczne w odniesieniu do docelowego rozszerzenia bilansu, oraz 2) jeżeli pogorszą się prognozy inflacyjne.
Podsumowując, Draghi podtrzymał swoje stanowisko i chwilowo zażegnał obawy związane z ewentualnym buntem Rady Zarządzającej przeciwko prezentowanemu przez niego stylowi przywództwa. Doradzam jednak lekturę ostatniej analizy konfrontacji na linii Draghi-Weidmann autorstwa Ambrose'a Evansa-Pritcharda. Mówi się, że Draghi i prezes Deutsche Bundesbank są jak ogień i woda i że któryś z nich poda się do dymisji wkrótce po decyzji o ewentualnej kontynuacji przez EBC pełnego programu luzowania ilościowego.
W przypadku rezygnacji Draghiego, co zakłada scenariusz Evansa-Pritcharda, możemy się teoretycznie spodziewać znacznego umocnienia euro. Mimo iż mogłaby to być reakcja automatyczna, oznaczałaby również nowe ryzyko w ogonie rozkładu dla UE i wyrwanie się spod kontroli długu państw peryferyjnych. W istocie, Paragraf 22. Na razie Draghi pozostaje na stanowisku prezesa do odwołania.
Po przełamaniu dolnej granicy, naturalny poziom oporu przesuwa się w kierunku wcześniejszych minimów w obszarze 1,2475/1,2500, a w dolnej części przedziału nacisk przesuwa się teoretycznie w stronę rosnącej „linii trendu” lub linii szyi, co według mnie oznacza poziom krytyczny, biorąc pod uwagę historyczny kurs pary EUR/USD.
Reserve Bank of Australia ponownie wygłosił ostrzeżenie dotyczące kursu AUD, ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka związanego z transakcjami carry w parze AUD/JPY. Jednym słowem, Australia dołączyła do wojny walutowej. Ruch w parze AUD/JPY najprawdopodobniej będzie skorelowany z apetytem na ryzyko, biorąc pod uwagę reakcje historyczne, zwłaszcza w ciągu ostatnich tygodni, kiedy podejście do ryzyka ulegało gwałtownym zmianom.
Para AUD/USD znajduje się w zupełnie innym miejscu po przełamaniu i osiągnięciu najnowszych wieloletnich minimów poniżej kluczowego poziomu 0,8650/40 i w teorii otwierając rejony 0,8100/0,8000, o ile USD pozostanie motorem w tej parze.
Ciekawe, że Chiny w nocy podjęły decyzję o wdrożeniu narzędzi zapewniających płynność, zamiast dokonać całościowych cięć stóp procentowych.
Ostatni ruch jena został zahamowany dzięki retoryce japońskiego ministra gospodarki, Akira Amari, który stwierdził, że zwykłe „szeroko zakrojone działania były niepożądane”.
Wybory w Stanach Zjednoczonych – alarm repatriacyjny dla dolara?
Wybory śródokresowe wydają się przełomowe, jednak w istocie jest to jedynie referendum w sprawie popularności prezydenta Obamy (a raczej jej braku) i udowadniają konieczność zreformułowania kampanii Demokratów na rok 2016.
Możemy się spodziewać dwóch kolejnych lat impasu. Jedynym istotnym sygnałem dla giełdy było ostatnie doniesienie o możliwości porozumienia pomiędzy Obamą a Republikanami co do zagranicznych zysków korporacji amerykańskich. Zyski te osiągnęły już około 2,25 bln USD po tym, jak w 2005 r. ogłoszono ostatnie wakacje podatkowe (tzw. ustawa o inwestycjach krajowych - Homeland Investment Act, HIA).
Jeżeli porozumienie to dojdzie do skutku, sekularna hossa dolara amerykańskiego uzyska dodatkowe wsparcie przez okres pełnego roku kalendarzowego.
Zatrudnienie w sektorze pozarolniczym i stopa bezrobocia w Stanach Zjednoczonych
Waluta amerykańska jest imponująco mocna, jednak wynika to niemal w całości z agresywnie gołębiej retoryki Bank of Japan oraz EBC. Przewidywania dotyczące podwyżki stóp przez amerykańską Rezerwę Federalną pozostają stosunkowo umiarkowane w porównaniu z sytuacja sprzed kilku tygodni. Dziś dowiemy się, czy październikowy raport w sprawie zatrudnienia w Stanach Zjednoczonych ponownie przybliży pierwszą podwyżkę stóp, czy też oddali ją jeszcze bardziej na krzywej.
Przewidywania rynkowe dotyczące zmiany zatrudnienia w sektorze pozarolniczym tradycyjnie oscylują w granicach 200-250 000, czy nie byłoby miło jednak zobaczyć zdecydowany wzrost, który byłby sprawdzianem dla pobłażliwego podejścia rynku do ryzyka usztywnienia polityki przez Fed? Taki wzrost mógłby spowodować gwałtowny skok wartości dolara z początkiem weekendu.
Z drugiej strony, ciekawy byłby zaskakująco negatywny odczyt, ponieważ niedawno USD osiągał kolejne maksima praktycznie we wszystkich parach. Bez względu na wynik, dzisiejszy raport będzie miał kluczowe znaczenie, biorąc pod uwagę ostatnie istotne przełamanie techniczne kursu waluty amerykańskiej.
Najważniejsze dane ekonomiczne
• Australia: wskaźnik wyników sektora budowlanego (AiG Performance of Construction Index) w październiku wyniósł 53,4 w porównaniu z odnotowanym we wrześniu 59,1
• Niemcy: wskaźnik produkcji przemysłowej we wrześniu wykazał +1,4% w ujęciu miesiąc do miesiąca i -0,1% w ujęciu rok do roku w porównaniu z przewidywanymi odpowiednio +2,0%/-0,6% oraz z odnotowanym w sierpniu -1,9% w ujęciu rok do roku
Główne nadchodzące wydarzenia ekonomiczne (wszystkie godziny według czasu Greenwich)
• Norwegia: wskaźnik produkcji przemysłowej we wrześniu (09:00)
• Wielka Brytania: saldo obrotów towarowych we wrześniu (09:30)
• Wielka Brytania: wystąpienie Carneya z Bank of England (10:15)
• Strefa euro: wystąpienie Nouy z EBC (10:15)
• Stany Zjednoczone: zmiana zatrudnienia w sektorze pozarolniczym w październiku (13:30)
• Stany Zjednoczone: stopa bezrobocia w październiku (13:30)
• Stany Zjednoczone: średnia płaca godzinowa i średnia długość tygodnia pracy w październiku (13:30)
• Kanada: stopa bezrobocia i zmiana zatrudnienia netto w październiku (13:30)
