Gwarantowany traktatami swobodny przepływ osób i usług stworzył nam wiele całkowicie nowych możliwości zawodowych i życiowych. A liberalizacja rynku lotniczego sprawiła, że staliśmy się pełnoprawnymi obywatelami Europy.
Chociaż trudno wskazać dokładną skalę migracji z Polski po 2004 r., to przyjmuje się, że po wejściu Polski do UE z kraju wyjechało ok. 1,5 mln osób. Od samego początku migracja Polaków do UE charakteryzowała się brakiem regularności – zdecydowanie najliczniejsza była pierwsza fala z lat 2004–2007, po niej zaś nastąpiło zahamowanie i ustabilizowanie się liczby Polaków w innych krajach.
Wyjeżdżali starsi i młodzi. Z doświadczeniem zawodowym pozwalającym kontynuować karierę rozpoczętą w kraju i bez wykształcenia, szukający najprostszych zajęć. Wielu dopiero na Zachodzie przechodziło proces edukacji i rozpoczynało kariery. Jedni wyjeżdżali z myślą o zarobieniu pieniędzy i powrocie do kraju, inni z góry zakładali, że zwiążą swoją przyszłość z inną ojczyzną, ale wielu było takich – szczególnie młodych, którzy szukali nowych możliwości zdobycia wiedzy i doświadczenia i nie zakładali z góry, czy wrócą do Polski, czy pozostaną poza granicami.
Reklama
