Najczęściej cytowanym w historii artykułem z matematyki jest praca Loftiego Zadeha z 1965 r. „Zbiory rozmyte”. Naukowiec przedstawił w niej pomysł, który otwierzył nieprzebraną przestrzeń tematów badawczych. Tradycyjna logika używa pojęcia fałszu i prawdy; logika rozmyta posługuje się pojęciem funkcji przynależności, narzędziem, które binarną dychotomię zamienia na nieskończoną ilość przynależności elementu do zbioru. Za pomocą tegoż aparatu można modelować dane nieprecyzyjne – pojęcia rozmyte. Niech za przykład posłuży temperatura (element) i przymiotniki ciepło oraz zimno (dwa zbiory). Oceniamy, że temperatura 18 stopni Celsjusza to element, który przynależy do określenia „ciepło” w stopniu 0,7, a do „zimno” – w stopniu 0,1.