Znany z kontrowersyjnych poglądów, nie wstydzi się szczególnie mocnego umiłowania do ojczyzny. Uważa, że wojsko pomoże każdemu prowadzić biznes. Z Markiem Jakubiakiem, szefem Browarów Regionalnych Jakubiak rozmawia Szymon Ostrowski.
ikona lupy />
Marek Jakubiak / Media

Co tam panie w biznesie?

Dziękuję dobrze, choć prowadzenie interesów w naszym kraju to niebywale trudne zadanie. Wciąż nie uruchomiłem produkcji whisky, choć bardzo bym chciał.

Przez urzędników?

Reklama

To nie chodzi o nich. Wiele razy powtarzałem, że w swoim życiu nie spotkałem złego urzędnika, takiego, który byłby do mnie nastawiony negatywnie. Ja im nawet współczuję.

Jak to?

Przepisy tak szybko się zmieniają, że oni sami często nie wiedzą co mają robić. Muszą krążyć w tym gąszczu przepisów. Podam prosty przykład. Kupiłem alembik do whisky. To takie urządzenie do destylacji. Mam zamiar produkować alkohol wysokoprocentowy, który generuje potężne podatki. Trzy razy większe jak te uzyskiwane ze sprzedaży piwa. Skarb Państwa powinien więc dołożyć wszelkich starań żebym jak najszybciej to urządzenie postawił i jak najszybciej warzył whisky i zaczął płacić podatki z tej działalności. Tymczasem przez półtora roku kompletowałem papiery. Złożyłem ich równo 258 stron. Kuriozalne jest to, że gdy składałem ostatnie pismo, to pierwsze się już przedawniło. Gdybym wziął na to kredyt i czekał dwa lata aż przebrnę przez piętrzące się formalności i liczył, że ktoś mi pomoże uruchomić ten interes, to musiałbym go zamknąć. Przetrwałem, bo finansowałem wszystko z własnych środków.

Pewnie żaden z urzędników się tym nie przejął...

Dlatego żartobliwie mówię o naszym państwie, że to taka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. A może nawet więcej: spółka z nieograniczoną bezodpowiedzialnością. Bo nikt za nic nie odpowiada. Ty przedsiębiorco płacz i płać, a my politycy tę kasę wydamy.

Właśnie na urzędników...

Których jest za dużo, a wciąż ich liczba się zwiększa. Już w XIX wieku zauważono, że jeden urzędnik generuje drugiego urzędnika, a ten trzeciego. W ten sposób w takim Ciechanowie ze 100 urzędników zrobiło się 400 w ciągu ośmiu lat. Każdemu trzeba znaleźć pracę, więc wymyśla się dziwne przepisy.

To może łatwiej się wynieść?

Nie ma mowy. Prowadzenie biznesu w Polsce to jest mój patriotyczny obowiązek. Wiem, że to brzmi patetycznie i kilka osób się na te słowa uśmiechnie z przekąsem. Dziś nie mogę wziąć szabli i pójść na linię frontu, by walczyć zbrojnie za mój kraj. Moim frontem jest działalność na rzecz tego kraju, np. tworząc miejsca pracy czy płacąc rzetelnie podatki.

Ale jak to? Podatki są coraz wyższe, a obywatelom coraz ciężej. Jest sens?

Jesteśmy teraz w pierwszej fazie rozwoju. Teraz dopiero opada kurz po rewolucji pierwszych 25 lat wolności. To tak naprawdę dla całej historii narodu przecinek w zdaniu wielokrotnie złożonym. Myślę, że za 4-5 lat będzie ten czas, w którym ci wszyscy bojownicy z pierwszej linii frontu gospodarczego przekażą biznesy dzieciom bądź najemnym zarządcom i zajmą się kształtowaniem Polski jak własnego przedsiębiorstwa. Wtedy dopiero świat zobaczy co Polska jest warta. Na razie szkodzi nam samym pasywna postawa Polaków. Nasze milczenie i zgoda na to co się dzieje powodują, że urzędnicy traktują nas jak owce, które oni mogą strzyc.

I wciąż nie ma pan dość?

Ja się nie burzę na to, że podatki płacić trzeba w ramach solidarności społecznej. Jeśli jestem człowiekiem aktywnym, to mogę pomóc tym, którzy są w potrzebie. Podatki mają wyrównać szanse tym wszystkim, którzy są na tym okręcie jakim jest Rzeczpospolita. Najpierw zawsze płacę podatki, potem wypłacam pensje tym, którzy zarabiają najmniej, a na końcu tym, którzy najwięcej. Z tego co zostanie wypłacam pensję sobie.

Co ma zrobić młody patriota, na którego potknięcie czekają urzędnicy, składki ZUS go dobijają, ale chce prowadzić biznes? Widzi rówieśników, którzy rozwijają swoje firmy np. w Anglii to normalnym jest, że czuje się frajerem...

Mam bardzo dobre zdanie o polskiej młodzieży. To jest perła w koronie Europy. Znająca kilka języków. Młodzi mają wiedzę, która zwala z nóg, ogromna dynamika w działaniu, kreatywność - o dziwo są bardziej nowocześni niż cała Europa, która gnuśnieje w tej swojej źle pojętej „nowoczesności”. Jeśli mój syn w wielu 29 lat jest wiceprezesem w mojej firmie, to przecież coś to znaczy. Można im swobodnie powierzać przedsiębiorstwa, ale trzeba im stworzyć warunki…

Pomagać? Ale to przecież kosztuje...czyli będzie można znów podnieść podatki

Nie, to kosztuje niewiele. Niestety widzę w zachowaniu naszych polityków, którzy tworzą prawo perfidię. Wykorzystują naszą polskość, patriotyzm do tego, by nie pomagać. Bo od tego jest przecież rodzina. Takie są nasze korzenie, tradycja. Rządzący myślą: jak nie pomożemy młodym, to oni wyjadą za granicę, będą tam pracować, a pieniądze przyślą tutaj. A państwo będzie miało więcej pieniędzy z podatków. Dochodzi więc do kuriozalnej sytuacji, że ludzie zarabiają po 1400 złotych, a zakupy robią po 2500 złotych. Z czego, pytam, z czego?

Zdobywają te pieniądze nielegalnie?

To jest właśnie fobia rządzących. Utwierdzają nas w przekonaniu, że inni nasi rodacy kradną, że coraz więcej Polaków pracuje w szarej strefie. Mącą nam w głowach zamiast skupić się na konkretach.

I np. obniżyć podatki?

Tak. Jestem zdumiony, że w USA tak wiele rzeczy jest wyjątkowo tanich. A to dlatego, że nie ma tam głupich podatków. 60 proc. moich przychodów oddaję w formie różnych obciążeń podatkowych. W USA płaci się w mojej branży podatek od beczki piwa. Jeden. I to wszystko.

To jak ci młodzi ludzie mają zacząć? Same przeciwności...

Są ludzie, którzy w narzekaniu widzą sens swojego życia. Są też tacy – ja się do nich zaliczam - którzy idą do przodu, pokonując po kolei przeszkody. W swoim życiu dostałem już takie baty, że na narzekanie nie mam po prostu czasu. Trzeba działać, ciągnąć za sobą ludzi. I brać przykład z innych przedsiębiorców.

Ale z jakich skoro wielu przedsiębiorców woli siedzieć cicho, nie chwalić się swoim biznesem. Dlaczego nie mamy wzorów ludzi sukcesu?

To jest pozostałość po 50 latach socjalizmu w Polsce. Trzeba z tym jawnie walczyć. Polscy biznesmeni są przykładem do naśladowania, ewidentnie są zwycięzcami tych mini bitew w trudnej sytuacji Rzeczypospolitej. O tych naszych, przedsiębiorców, potyczkach, trzeba mówić: Wygrałem, bo coś zbudowałem. Zobacz, jak to zrobiłem. Tymczasem w Polsce ktoś zarobi milion złotych i od razu się chowa. Nikomu nie mówi o tym, nie jest z tego dumny.

Może ma coś na sumieniu...

Ależ dziś nie da się mieć „czegoś na sumieniu”. Wokoło jest tylu obserwujących, że trzeba być idiotą, by kraść albo kombinować.

Myśli Pan, że historie sukcesu są aż tak przydatne?

Tak, bo żadna szkoła nie nauczy biznesu. Moja partnerka kończyła studia doktoranckie na SGH. Na jednym z wykładów opowiadano jej o wzorcach marketingu na przykładzie browaru sprzed kilku lat, który na skutek tragicznej reklamy upadł. Taka nauka nie ma sensu.

Ale wcześniej mówił pan, ze nasza polska młodzież jest ambitna, kreatywna. To dlaczego z tym biznesem idzie tak opornie?

Choć doceniam zalety naszej młodzieży, to niestety jest w tych ludziach jedna zasadnicza wada.

Jaka?

Nie mają umiejętności zarządzania i strategicznego myślenia. Menedżer musi mieć umiejętność myślenia abstrakcyjnego. Dodatkowo musi umieć budować swój autorytet u ludzi, tak żeby swobodnie mógł kierować zespołami. Tego nie uczy żadna szkoła. Młodzi mężczyźni nie są w żaden sposób przygotowani do ról, które pełnią w życiu: głowy rodziny, szefa. Uważam, że zlikwidowanie wojskowej służby czynnej w Polsce było dramatem.

Czyli co, przedsiębiorcy w kamasze?

Tak, bo wojsko utwardza. Oczywiście psychologowie mogą mieć inne zdanie, ale ja widziałem na własne oczy szkoląc przed laty młode oddziały unitarne, jak z chłopaczka robił się mężczyzna. Tego dzisiaj nie ma i to pokutuje. Coraz większą delikatnością płci męskiej. Nie podoba mi się to.

To skoro pan jest taki twardy, zahartowany w bojach to dlaczego pan przepraszał za ostre słowa skierowane w stronę Dariusza Michalczewskiego [przyp. red. chodzi o krytykę związaną ze wspieraniem środowisk LGBT przez byłego boksera]

Na ogół nie używam takiego słownictwa. Zareagowałem emocjonalnie, bo chodzi o dzieci, bezbronne istoty, które trzeba chronić. Tu nie ma miejsca na eksperymenty. Zresztą adopcja dzieci przez homoseksualistów nie rozwiąże problemu. To jest obowiązek Państwa. W poglądach na ten temat jestem ortodoksyjny. I nigdy nie zgodzę się na jakiekolwiek ustępstwa. A panu Michalczewskiemu należy się wielka chwała. Niewielu wie, że dzieli się swoimi pieniędzmi prowadząc fundację. Niepotrzebnie dał się w to wszystko wciągnąć. On, który ma takie piękne wizje, stał się plakatem promującym „tęczową propagandę”. Całkiem niepotrzebnie.

Pana biznesowi to zaszkodziło?

Chamstwo, które wypłynęło z drugiej strony miało spowodować moją agresję i gwałtowne reakcje. Nie dałem się sprowokować. Co nie zmienia faktu, że mam swoje zdanie i będę je wyrażał głośno. Oponentom się nie udało mnie zniszczyć. Na ich nieszczęście mam coraz więcej zwolenników. A moje piwo świetnie się sprzedaje.