Nowelizacja dostosowuje polskie przepisy do wymagań dyrektywy 2015/1513. Do najważniejszych zobowiązań wynikających z tej dyrektywy należą ograniczenie możliwości stosowania do wytwarzania biokomponentów roślin zbożowych i innych roślin wysokoskrobiowych, roślin cukrowych i oleistych oraz roślin uprawianych przede wszystkim do celów energetycznych, zwiększenie wykorzystania tzw. biopaliw zaawansowanych, podniesienie do 60 proc. wymaganego poziomu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych dla nowych instalacji wytwarzających biokomponenty oraz wprowadzenie od 1 stycznia 2018 r., wymogu 50 proc. redukcji emisji dla działających instalacji wytwórczych.

Nowe regulacja ograniczają koszty realizacji NCW ponoszone przez producentów i importerów paliw, wprowadzają rozwiązania umożliwiające realizację Narodowego Celu Wskaźnikowego przede wszystkim w oparciu o potencjał i technologie dostępne na polskim rynku i poprawiają przejrzystość tego rynku, co stanowi jeden z istotnych elementów walki z tzw. „szarą strefą”.

Ustawa wprowadza opłatę zastępczą. Podmioty, które w latach 2018–2019 zrealizują NCW w 85 proc., z reszty obowiązku będą mogły się wywiązać za pomocą tej opłaty. Przepisy określają też limity dla biokomponentów wytworzonych z surowców uprawniających do podwójnego naliczania wkładu do NCW do roku 2019. Surowcami upoważniającymi do podwójnego naliczania są m.in. zużyty olej kuchenny i tłuszcze zwierzęce - w przypadku produkcji estrów, oraz odpady z przemysłu piekarniczego lub cukierniczego - wykorzystywane przy produkcji spirytusu.

Większość przepisów miałaby wejść w życie od 1 stycznia 2018 r., z wyjątkiem przepisów umożliwiających wykorzystanie produktów współuwodornienia do realizacji NCW, które zaczną obowiązywać 1 stycznia 2020 r. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta. (PAP)

Reklama

autor: Wiktoria Nicałek

edytor: Jacek Ensztein