Pełną treść raportu opublikowano w czasopiśmie „One Earth”.

„Nasze badanie zapewnia szczegółowy obraz sytuacji rafinacji ropy naftowej i emisji CO2 na całym świecie - mówi prof. Dabo Guan z Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie (Chiny). - Zrozumienie przeszłych i przyszłych trendów rozwoju przemysłu rafineryjnego ma kluczowe znaczenie dla kierowania regionalną i globalną redukcją emisji”.

Zmiany klimatu są dziś jednym z najpoważniejszych wyzwań stojących przed ludzkością, a ciągła rozbudowa infrastruktury energetycznej opartej na paliwach kopalnych może być jedną z kluczowych przeszkód w osiągnięciu celów „Porozumienia paryskiego”, które zakłada ograniczenie globalnego ocieplenia do wartości poniżej 2 st. C oraz dążenie do utrzymania go na poziomie 1,5 st. C.

Przemysł rafineryjny odgrywa zasadniczą rolę zarówno w łańcuchu dostaw energii, jak i w postępie zmian klimatycznych, jest bowiem trzecim co do wielkości emitentem gazów cieplarnianych na świecie - odpowiada za 6 proc. wszystkich przemysłowych emisji owych gazów (z czego 98 proc. stanowi CO2).

Reklama

Na potrzeby raportu prof. Guan i jego współpracownicy przeanalizowali sytuację dotyczącą emisji CO2 dla 1056 rafinerii ropy naftowej w latach 2000-2018. Wyliczyli, że w ostatnim uwzględnionym przez siebie roku emisja ta wyniosła około 1,3 gigaton (Gt). Jeśli wszystkie istniejące i planowane rafinerie będą nadal działać w niezmieniony sposób, bez podjęcia jakichkolwiek środków zaradczych, w latach 2020-2030 poziom emisji wzrośnie do 16,5 Gt.

Na podstawie tych ustaleń autorzy zalecają wdrożenie strategii takich jak poprawa wydajności rafinerii i modernizacja technologii przetwarzania ropy, które pomogą obniżyć globalną emisję dwutlenku węgla o przynajmniej 10 proc. w latach 2020–2030. Zapowiadają też, że ich raport będzie aktualizowany i ulepszany, gdy tylko pojawią się nowe dane.

Badanie zespołu prof. Guana wykazało również, że średnia produkcja światowych rafinerii rosła stopniowo od 2000 do 2018 roku (w przeliczeniu na liczbę baryłek ropy na dzień), jednak wzrost ten nie był jednolity i najbardziej zależał od wieku danej rafinerii. Największy wzrost produkcji i emisji CO2 zanotowano w stosunkowo młodych zakładach, głównie z regionów Azji i Pacyfiku oraz Bliskiego Wschodu. Średnia wydajność starych rafinerii (starszych niż 19 lat) pozostawała natomiast na stałym poziomie.

„Istnieje więc pilna potrzeba, aby te młode rafinerie wdrożyły zaawansowane technologie niskoemisyjne, aby ograniczyć emisję CO2 - mówi Guan. - Jeśli chodzi o rafinerie w średnim wieku oraz te najstarsze, to tutaj kluczowymi czynnikami zrównoważenia rosnącego popytu na ropę i zmniejszenia emisji CO2 są: poprawa efektywności operacyjnej, wyeliminowanie przedawnionych technologii produkcyjnych i przyspieszenie planowanych modernizacji".