Do Pawła Zalewskiego, posła partii Polska 2050, nieco skonfundowany wysłałem taki list: „Szanowny Panie, współcześni działacze polityczni uciekają od idei politycznych. Najchętniej to «służyliby Polsce», «działali na rzecz ludzi» czy też (szczególnie w PSL, partii Pana koalicjanta) «zajmowali się konkretną pracą». Ale żeby tak prosto z mostu ogłosić «Trzecią Drogę»? To takie miłe nic, budyń, który możemy wlewać do miseczek o najróżniejszym kształcie... i będzie dobrze. Czy naprawdę skłonni do chodzenia na wybory Polacy muszą dostawać od polityków idee bezkształtne, niedrażniące ucha, miłe – a nie po prostu idee? Czy można zawieszać wielkie projekty wyborcze na niezobowiązujących ogólnikach?”. I doszło do rozmowy.
W późniejszych latach byli jeszcze Blair i Obama, obaj łączyli zachwyt nad prywatną przedsiębiorczością z wrażliwością społeczną.
My nie mamy ambicji populistycznych ani ambicji wymyślania ustroju socjalistyczno-kapitalistycznego. Polska od 18 lat jest w klinczu dwóch koncepcji politycznych. Wynik? Dramatyczny. Olbrzymia polaryzacja, narastające poczucie osamotnienia wielu ludzi, nieufność do instytucji państwa, utrata przekonania, że państwo jest dobrem wspólnym…
Treść całego wywiadu można przeczytać w piątkowym weekendowym wydaniu Dziennika Gazety Prawnej oraz w eDGP.
