Szacuje się, że około 90 proc. z 10-milionowej populacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich to imigranci, pisze CNN. Wielu z nich opuściło Emiraty i z powodu pandemii nie mogą lub nie chcą do nich wrócić. Nowa wiza dla pracujących jest reklamowana jako okazja dla pracowników zdalnych na skorzystanie z niskich podatków (ZEA nie nakłada podatku dochodowego na swoich mieszkańców), a także z całorocznego słońca i luksusowego stylu życia z jakiego słynie Dubaj.

W ten sposób jeden z najbogatszych emiratów idzie w ślady innych ośrodków turystycznych, takich jak Antigua i Barbuda, Barbados, Bermudy, Estonia, Gruzja i Mauritius, które również chcą przyciągnąć do siebie najlepiej wykształconych i najbardziej mobilnych pracowników. Pomóc w tym może również przyjęcie wiz turystycznych wielokrotnego wjazdu. Ważny przez pięć lat dokument będzie uprawniał do wielokrotnego wjazdu i pobytu w kraju przez 90 dni podczas każdej wizyty, z możliwością przedłużenia jej o kolejne 90 dni.

Praca zdalna pod palmami

Ta kolejna z szeregu inicjatyw wprowadzonych niedawno przez Dubaj ma ugruntować pozycję tego emiratu jako miejsca stałego osiedlenia dla zagranicznych pracowników. Wcześniej obcokrajowcy nie mogli przenieść się do Dubaju nie mając oferty pracy od pracodawców z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Ci zapewniali swoim pracownikom dwuletnie odnawialne wizy pobytowe i ubezpieczenie medyczne. Inne opcje, takie jak stały pobyt lub emerytura nie były dostępne dla emigrantów.

Reklama

Podejście do pracujących emigrantów zaczęło się zmieniać w 2018 roku. Wówczas po raz pierwszy ZEA wprowadziły pięcioletnią wizę emerytalną. W następnym roku Emiraty wprowadził tzw. „złote wizy” przeznaczone dla znanych inwestorów i przedsiębiorców, którzy mogli ubiegać się o wizy 5-letnie i 10-letnie. Od listopada 2020 roku o taki dokument mogą starać się również lekarze, inżynierowie i inni specjaliści. W styczniu bieżącego roku emigranci mogą starać się obywatelstwo Emiratów.

Issam Kazim, dyrektor generalny Dubai's Tourism Corporation for Tourism and Commerce Marketing (DCTM), powiedział CNN, że ​​od października 2020 roku wpłynęło około 1700 wniosków o wizę uprawniającą do wykonywania pracy zdalnej. Większość z nich zostało zaakceptowanych i wydano stosowne pozwolenia. Wiele wskazuje, że ta liczba może jeszcze znacząco wzrosnąć.

Dubaj – miasto z marzeń

Zjednoczone Emiraty Arabskie prowadzą obecnie jedną z najszybciej rozwijających się akcji szczepień przeciw Covid-19 na świecie. Według rządowych danych ponad połowa populacji ZEA zakwalifikowanej do podania szczepionki otrzymała ją do końca marca.

Dubaj wykorzystując fakt, że globalne centra biznesowe i turystyczne pozostają w dużej mierze niedostępne dla turystów, otwiera się na gości z zagranicy w sposób do tej pory niespotykany. Zapytani przez CNN cyfrowi nomadzi wynika, którzy ubiegali się o wizę uprawniającą do pracy zdalnej, jako główne powody zamieszkania w Dubaju podali styl życia, słoneczną pogodę i względną przystępność cenową życia w porównaniu z innymi centrami dla ekspatów, takimi jak Singapur czy Hongkong.

Brak podatków kontra podwójne opodatkowanie

Program wizowy oferowany przez ZEA jest reklamowany jako prosta droga do osiągnięcia wynagrodzenia wolnego od podatku. Jednak prawda jest taka, że wiele osób, które zdecydują się na pracę zdalną w Dubaju ​mogą nadal podlegać opodatkowaniu w swoim kraju. Zdaniem Davida Daly’ego, partnera w Gulf Tax Accounting Group z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, obywatele innych krajów, którzy chcieliby otrzymywać pensję nie obciążoną podatkami, najpierw musieliby uzyskać w swoim kraju status nierezydenta (non-resident). A to nie zawsze jest możliwe, zwłaszcza w sytuacji gdy są tam zatrudnieni na pełnych etatach. Jednak prawie 120 krajów rozwiązało kwestię podwójnego opodatkowania zawierając wzajemne umowy podatkowe z ZEA. Polska i Zjednoczone Emiraty Arabskie podpisały stosowne dokumenty w 1993 roku.

Aby ubiegać się o uczestnictwo w programie pracy zdalnej, każdy chętny musi zarabiać co najmniej 5000 USD miesięcznie (około 20 000 złotych). Przystąpienie do niego kosztuje 287 USD (ponad 1100 zł) rocznie. Dodatkowo należy doliczyć ubezpieczenie medyczne ważne w ZEA i opłatę manipulacyjną. Szansę na wizę emerytalną mają osoby mające co najmniej 55 lat, posiadające ważne ubezpieczenie zdrowotne ZEA i spełniające jeden z trzech poniższych warunków: minimalne zarobki muszą wynosić około 5 500 USD (ponad 21000 zł) miesięcznie, posiadać oszczędności gotówkowe w kwocie 1 miliona dirhamów (ponad 1 mln zł) lub własną nieruchomość w Dubaju o wartości minimum 2 mln dirhamów (około 2,12 mln zł).

Nowe wizy dedykowane pracownikom zdalnym wzmocnią reputację Dubaju jako centrum turystycznego i „miejsce docelowe dla wirtualnych pracowników”, twierdzi Murtaza Khan, partner w firmie imigracyjnej Fragomen. Chcąc to osiągnąć ZEA muszą „oddzielić sponsoring wizowy od zatrudnienia”. „Aby przyciągnąć i zatrzymać najlepsze i najzdolniejsze talenty, krajowa polityka imigracyjna musi zapewniać odpowiednie opcje” – uważa Khan.