Wśród instytucji objętych restrykcjami związanymi z „nagą krótką sprzedażą” znajdują się: Allianz, Deutsche Bank, Commerzbank, Deutsche Boerse, Deutsche Postbank, Muenchener Rueckversicherungs, Hannover Rueckversicherungs, Generali Deutschland Holding, MLP i Aareal Bank.
Według informacji podanych przez BaFin, restrykcje potrwają do 31 marca 2011 roku i mają za zadanie uspokojenie rynków finansowych w Europie. Decyzje niemieckiego regulatora spotkały się jednak z negatywnym odbiorem ze strony inwestorów.
„Ten ruch jest oznaką rosnącego ryzyka regulacyjnego dla społeczności inwestorów” – mówi Keith Wirtz z firmy Fifth Third Asset Management. „Inwestorzy boją się teraz, że inne kraje pójdą w ślady Niemiec” – wtóruje mu Sebastien Barbe z Credit Agricole CIB.
„Naga krótka sprzedaż” (naked short selling) jest wariantem transakcji krótkiej sprzedaży. O ile krótka sprzedaż polega na pożyczeniu papierów wartościowych, ich sprzedaży i późniejszym odkupieniu po niższej cenie, to transakcje zawierane w ramach jej „nagiej” odmiany nie mają pokrycia w akcjach rzeczywiście nabytych.
CDS (Credit Default Swap) to instrument pochodny służący przenoszeniu ryzyka kredytowego. Jedna ze stron transakcji CDS w zamian za uzgodnione wynagrodzenie zgadza się na spłatę długu należnego drugiej stronie transakcji od innego podmiotu w przypadku wystąpienia uzgodnionego w umowie CDS zdarzenia kredytowego.
