W uzasadnieniu Komitet Noblowski podał, że nagroda dla pracującego na Harvardzie Rotha oraz związanego z Uniwersytetem Kalifornijskim Shapleya, została przyznana za prace nad głównym problemem ekonomii - jak dopasować do siebie w sposób możliwie najlepszy różne czynniki.

Laureaci opracowali metodę, która w najbardziej efektywny sposób dopasowuje np. studentów do szkół, a dawców organów do potrzebujących. W dodatku - podkreślono w uzasadnieniu - nagrodzeni przeszli przez cały proces naukowy, od sformułowania teorii, przez badania empiryczne, po praktyczne zaprojektowanie instytucji, działających na danym rynku.

Alvin E. Roth urodził się w 1951 roku. Jest profesorem ekonomii na Uniwersytecie Harvarda, zajmuje się eksperymentalną teorią gier, projektowaniem rynku oraz szeroko pojętą ekonomią eksperymentalną. Mieszkający w Kalifornii naukowiec ze względu na różnicę stref czasowych został poinformowany o nagrodzie telefonem o bardzo wczesnej godzinie, przyznał jednak, że warto było wstać. W rozmowie powiedział, że świętowanie rozpocznie od kubka kawy.

Urodzony 1923 roku Lloyd S. Shapley jest profesorem ekonomii i matematyki, zajmuje się także teorią gier. Pracował m.in. na Uniwersytecie Kalifornijskim.

Reklama

W latach 50. i 60. Shapley ze współpracownikami opracował algorytm, który dopasowuje w efektywny sposób uczestników rynku. W uzasadnieniu Komitetu Noblowskiego podany jest przykład dopasowania do siebie 10 kobiet i 10 mężczyzn, tak by uwzględniając ich preferencje stworzyć najtrwalsze możliwe związki. Opisana przez Shapleya metoda zakłada działanie według określonego wzoru - nazwanego "odroczoną akceptacją" - w procesie dopasowywania ofert i preferencji obu stron - kobiet i mężczyzn. Shapley ze współpracownikami matematycznie dowiódł, że opracowana metoda - tzw. algorytm Gale'a-Shapleya - prowadzi do rozwiązania najbardziej stabilnego, czyli takiego w którym związki nie rozpadają się, bo potrzeby i oczekiwania ich uczestników są maksymalnie dobrze dopasowane.

Komitet w uzasadnieniu podkreślił, że na powiązanie z praktyką teoria Shapleya musiała poczekać 20 lat, kiedy to drugi z laureatów, Alvin Roth badał problem rynku nowych lekarzy w Stanach Zjednoczonych. Zauważył, że wprowadzony w latach 50. algorytm mający efektywnie dopasowywać oczekiwania i preferencje wchodzących na rynek pracy lekarzy z oczekiwaniami szpitali - National Resident Matching Program (NRMP) - jest bardzo podobny do algorytmu z teorii Shapleya. Roth zwrócił uwagę, że NRMP był powszechnie uważany za sukces właśnie dlatego, że z dobrym przybliżeniem wprowadzał rozwiązania opracowane niezależnie w teorii. Roth, badając tę kwestię głębiej, znalazł słabe punkty praktycznego rozwiązania i zaproponował odpowiednie modyfikacje NRMP, które po wdrożeniu okazały się bardzo udane.

Komitet Noblowski podkreślił, że dzięki teoretycznym i praktycznym pracom laureatów udało się opracować metodę działającą w sytuacji, gdy chodzi o maksymalnie efektywne dopasowanie do siebie zbiorów elementów rynku, z których jeden ma swoje oczekiwania i preferencje, a druga strona określone potrzeby. Z takimi sytuacjami - oprócz lekarzy i szpitali - mamy też do czynienia, gdy z jednej strony występuje zbiór ludzi potrzebujących przeszczepu organu o pewnych parametrach, a z drugiej strony zbiór dawców organów.

>>> Czytaj też: Ekonomiczny Nobel: tak typował Reuters

2012 Alvin E. Roth Lloyds S. Shapley
2011 Thomas Sargent Christopher Sims
2010 Peter A. Diamond Dale T. Mortensen Christopher A. Pissarides
2009 Elinor Ostrom Oliver E. Williamson
2008 Paul Krugman
2007 Leonid Hurwicz Eric S. Maskin Roger B. Myerson
2006 Edmund S. Phelps
2005 Robert J. Aumann Thomas C. Schelling
2004 Finn E. Kydland Edward C. Prescott
2003 Robert F. Engle III Clive W.J. Granger
2002 Daniel Kahneman Vernon L. Smith
2001 George A. Akerlof A. Michael Spence Joseph E. Stiglitz
2000 James J. Heckman Daniel L. McFadden
1999 Robert A. Mundell
1998 Amartya Sen
1997 Robert C. Merton Myron S. Scholes
1996 James A. Mirrlees William Vickrey
1995 Robert E. Lucas Jr.
1994 John C. Harsanyi John F. Nash Jr. Reinhard Selten
1993 Robert W. Fogel Douglass C. North
1992 Gary S. Becker
1991 Ronald H. Coase
1990 Harry M. Markowitz Merton H. Miller William F. Sharpe
1989 Trygve Haavelmo
1988 Maurice Allais
1987 Robert M. Solow
1986 James M. Buchanan Jr.
1985 Franco Modigliani
1984 Richard Stone
1983 Gerard Debreu
1982 George J. Stigler
1981 James Tobin
1980 Lawrence R. Klein
1979 Theodore W. Schultz Sir Arthur Lewis
1978 Herbert A. Simon
1977 Bertil Ohlin James E. Meade
1976 Milton Friedman
1975 Leonid Vitaliyevich Kantorovich Tjalling C. Koopmans
1974 Gunnar Myrdal Friedrich August von Hayek
1973 Wassily Leontief
1972 John R. Hicks Kenneth J. Arrow
1971 Simon Kuznets
1970 Paul A. Samuelson
1969 Ragnar Frisch Jan Tinbergen
ikona lupy />
Nagroda Nobla / ShutterStock