Wiosną 1945 r. Harald Quandt, 23-letni oficer Luftwaffe, był przetrzymywany jako jeniec wojenny przez Aliantów w libijskim porcie Benghazi, gdy otrzymał list pożegnalny od swojej matki Magdy Goebbels – żony ministra propagandy w nazistowskim reżimie Josepha Goebbelsa.
List ten potwierdził wiadomość, którą usłyszał kilka tygodni wcześniej: jego matka i ojczym popełnili samobójstwo 1 maja, po podaniu cyjanku swoim sześciorgu dzieciom w podziemnym bunkrze Hitlera w Berlinie.
„Drogi synu! Jesteśmy w Fuehrerbunkerze już od sześciu dni, Tatuś, Twoje rodzeństwo i ja, by zakończyć nasze życie poświęcone narodowemu socjalizmowi w jedyny honorowy sposób.” – napisała Magda Goebbels. „Haraldzie, drogi synu, chcę Ci przekazać, czego nauczyłam się w życiu: Bądź lojalny! Lojalny wobec siebie, lojalny wobec ludzi i lojalny wobec ojczyzny!”
Rodzinne powiązania
Harald Quandt był synem Magdy Goebbels z pierwszego małżeństwa z Guentherem Quandtem, z którym rozwiodła się w 1929 r. W 1931 r. wyszła ponownie za mąż – za Josepha Goebbelsa, który dwa lata później został mianowany przez Fuehrera ministrem propagandy.
Guenther Quandt miał również starszego syna z poprzedniego małżeństwa – Herberta. Harald i Herbert odziedziczyli majątek ojca po jego śmierci w 1954 r. Majątek obejmował głównie Accumulatoren-Fabrik AG (AFA), Deutsche Waffen-und Munitionsfabriken (której nazwę zmieniono po wojnie na Industrie-Werke Karlsruhe AG) oraz udziały w Daimler-Benz i kopalni potażu Wintershall AG.
Brudne pieniądze
Wprawdzie Guenther Quandt nie został skazany w procesach norymberskich, lecz został napiętnowany określeniem „Mitlaeufer” (bierny zwolennik). Quandt wstąpił do NSDAP w 1933 r. i jego fabryki stały się jednymi z największych dostawców dla nazistowskiej armii, pomimo napiętych relacji z nowym mężem jego byłej żony Goebbelsem. AFA produkowała akumulatory do U-Bootów oraz wyrzutnie rakiet V-2. Przejęta przez niego spółka Berlin-Karlsruher Industriewerken AG (BKIW) pod nową nazwą produkowała Mausery, amunicję i pociski przeciwlotnicze.
W latach 1940-1945 fabryki Quandta wyzyskiwały pracę 50 tys. robotników przymusowych, jeńców wojennych i więźniów obozów koncentracyjnych, wykazało badanie historyka Joachima Scholtysecka, opublikowane w 2011 r. Ponadto okazało się, że Quandt przywłaszczył sobie mienie właścicieli fabryk żydowskiego pochodzenia.
Najcenniejszą częścią majątku Quandta były udziały w firmach motoryzacyjnych – Bayerische Motorem Werke AG (BMW) i Daimler AG (DAI).
>>> Polecamy: Niemcy: Koncern Dr. Oetker bada swoje powiązania z nazistowskim reżimem
Cztery siostry
Harald Quandt zginął w katastrofie lotniczej w 1967 r. Jego spadkobierczyniami są cztery córki z małżeństwa z Inge Quandt: Katarina Geller-Herr (61), Gabriele Quandt (60), Anette-Angelika May-Thies (58), oraz Colleen-Bettina Rosenblat-Mo (50). Po śmierci matki w 1978 r. odziedziczyły około 1,5 mld DM, czyli 760 mln USD. Zarządzają swym majątkiem poprzez firmę inwestycyjną Harald Quandt Holding GmbH. Siostry wraz ze spadkobiercami brata Haralda – Herberta posiadają fortunę wycenianą na co najmniej 6 mld USD, choć Dr. Fritz Becker, zajmujący się sprawami finansowymi sióstr Quandt twierdzi, że ich majątek ma mniejszą wartość.
Gabriele Quandt mieszka w Monachium. Po uzyskaniu tytułu MBA na Insead w Fontainebleau wyszła za dziedzica fortuny z branży wydawniczej Floriana Langenscheidta, z którym ma dwóch synów. Quandt i Langenscheidt rozwiedli się w 2008 r.
Katarina Geller-Herr jest właścicielką centrum jeździectwa Gestuet Waeldrshausen w Hombergu. Sponsorowała Larsa Nieberga – podwójnego złotego medalistę olimpijskiego w skokach przez przeszkody.
Colleen-Bettina Rosenblat-Mo jest projektantką biżuterii. W wieku 24 lat przeszła na judaizm. Wyszła za Michaela Rosenblata, niemieckiego biznesmena pochodzenia żydowskiego, którego ojciec był więźniem obozu koncentracyjnego. Rozwiedli się w 1997 r., a następnie Colleen-Bettina wyszła za norweskiego dziennikarza Frode Mo.
Anette-Angelika May-Thies mieszka w Hamburgu. Jej pierwszym mężem był Axel May – doradca ds. bankowości w Goldman Sachs Group Inc., który zarządzał inwestycjami rodziny przez około 25 lat.
>>> Zobacz taż: Ingvar Kamprad, założyciel sklepów IKEA, był aktywnym nazistą
>>> Czytaj także: Niemcy: Hugo Boss przeprasza za nazistowską przeszłość
