Ten rysunek to sedno koncepcji przywództwa Clarka. Pochodzący z mormońskiego stanu Utah amerykański autor uważa, że składają się na nie dwa kluczowe elementy. Na zewnątrz jest miąższ kompetencji. To od tej strony przywódcę poznaje większość obserwatorów. To przez pryzmat kompetencji oceniają go inni – podwładni, rywale, sojusznicy. I to na rażącym braku kompetencji najłatwiej przywódcy zaprzepaścić szansę na skuteczne „wywieranie wpływu”. Co zdaniem Clarka jest (a przynajmniej powinno być) celem każdego przywództwa. Ale same kompetencje to nie wszystko. Właśnie dlatego nie wystarczy zatrudnić najlepszego eksperta od danego zagadnienia i oczekiwać, że zdziała cuda. Bo tak naprawdę liczy się zdolność przekładania swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia na rzeczywistość.
CAŁY TEKST W WEEKENDOWYM WYDANIU DGP I NA E-DGP
/>