Nowe zasady przyłączania do sieci przez operatorów systemu elektroenergetycznego regulują przepisy ustawy z 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Znowelizowana ustawa została 20 stycznia podpisana przez prezydenta i czeka na opublikowanie w Dzienniku Ustaw. Przedsiębiorstwo energetyczne nie będzie już musiało zawierać umowy o przyłączenie do sieci, gdy ubiegający się o zawarcie umowy nie ma tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, obiektu lub lokalu, do których paliwa gazowe albo energia mają być dostarczane.
Do tej pory odmówić mogło tylko w razie braku tytułu prawnego do korzystania z obiektu, mimo że do sieci przyłączane były również nieruchomości niezabudowane oraz pojedyncze lokale w budynku.

Potrzebny wniosek

Po wejściu w życie nowych przepisów podmiot, który ubiega się o przyłączenie do sieci, będzie musiał złożyć wniosek w przedsiębiorstwie energetycznym. Oznaczy w nim, jaki podmiot ubiega się o przyłączenie, określi nieruchomość, obiekt lub lokal, do których paliwa gazowe albo energia będą dostarczane, oraz zawnioskuje o określenie warunków przyłączenia do sieci.
Reklama
Oprócz tego musi podać informacje niezbędne do spełnienia wymagań technicznych i eksploatacyjnych zapewniających m.in. bezpieczeństwo funkcjonowania systemu gazowego i energetycznego, zabezpieczenia ich przed uszkodzeniami oraz możliwość dokonywania pomiarów wielkości i parametrów niezbędnych do rozliczeń.

Warunki przyłączenia

Warunki przyłączenia ważne są dwa lata od daty ich określenia i dlatego w każdych wydanych później warunkach uwzględniane są założenia, które wynikają z określonych już wcześniej. Operatorzy systemów elektroenergetycznych nie mogą przy wydawaniu warunków przyłączenia zakładać, że jakaś zamierzona inwestycja nie będzie zrealizowana i dlatego każdy następny wnioskodawca ponosi dodatkowo koszty związane z wcześniej wydanymi warunkami przyłączenia. Płaci więc nawet wówczas, gdy poprzedni wnioskodawca nie sfinalizuje procedury związanej z przyłączeniem.

Wysokość zaliczki

Znowelizowane prawo energetyczne przewiduje możliwość wnoszenia zaliczek na poczet opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV. Wysokość zaliczki wynosiłaby 30 zł za każdy kilowat mocy przyłączeniowej wskazanej we wniosku. Należy ją uiścić w ciągu siedmiu dni od złożenia wniosku. Zaliczka nie może być wyższa od przewidywanej opłaty za przyłączenie do sieci oraz nie może przekraczać 3 mln zł. Gdyby jednak wysokość przekroczyła opłatę za przyłączenie do sieci, to wówczas różnica powinna zostać zwrócona. Znowelizowane przepisy zabezpieczyły inwestora przed żądaniami wygórowanych zaliczek, co zdarzało się szczególnie przy dużych inwestycjach.
Podmiot ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV powinien dołączyć wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku. Wypis, wyrys albo decyzja muszą potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją.
Przedsiębiorstwo energetyczne będzie potwierdzało na piśmie złożenie wniosku, a także datę złożenia, ponieważ od niej biegnie termin na wydanie warunków przyłączenia. Wynosi on 30 dni przy przyłączaniu do sieci o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV i 150 dni do sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV. W przypadku przyłączania źródła oba te terminy biegną od dnia wniesienia zaliczki.