Według badań National Bureau of Economic Research (NBER) wielcy wynalazcy i laureaci nagrody Nobla odnoszą największe sukcesy zawodowe przed czterdziestką. Zaobserwowano, że w XX wieku szczyt osiągnięć przypadał w nieco późniejszym wieku, prawdopodobnie dlatego, że naukowcy mają więcej specjalistycznej wiedzy do przyswojenia teraz niż na początku poprzedniego stulecia.
Okazuje się również, że geniusze w dziedzinach bardziej abstrakcyjnych, takich jak sztuka czy fizyka, osiągają szczyt formy wcześniej niż najwybitniejsi przedstawiciele takich dziedzin jak historia czy medycyna. Według badania z 1977 r. laureaci nagrody Nobla w dziedzinie fizyki mieli średnio 36 lat, gdy dokonywali przełomowych odkryć, natomiast chemicy mieli 39 lat, a lekarze 41. Po tym okresie idealnego połączenia wiedzy i kreatywności następuje stopniowy regres u osób zajmujących się naukami ścisłymi – naukowcy uczą się coraz mniej, a wcześniej zdobyta wiedza i umiejętności się dezaktualizują. Nie obserwuje się natomiast tego zjawiska u humanistów – ich najlepsze dzieła powstają często pod koniec życia.
Jest wyraźna różnica między naukowcami z dziedzin teoretycznych, którzy wcześniej dokonują przełomowych odkryć w porównaniu z przedstawicielami dziedzin bardziej eksperymentalnych – różnica wynosi średnio 4,6 roku. Według autorów badania można to wyjaśnić następująco: teoretycy nie muszą czekać na wyniki czasochłonnych badań, a poza tym im są młodsi, tym łatwiej im dostrzec luki w dotychczasowej doktrynie. Genialne odkrycia wymagają często zerwania z obowiązującymi paradygmatami – przyswojenia wiedzy, a następnie odwagi, by spojrzeć na problem świeżym okiem.
>>> Poziom innowacyjności w Polsce jest dziś najniższy w całej Europie. Jednak mamy gigantyczny potencjał, o czym świadczą historyczne dokonania Polaków. Wybraliśmy najbardziej znaczące i - co ważne - najbardziej zaskakujące. Oto 12 polskich innowacji, które zmieniły świat
