Historia ChRL układa się w cykle trwające 30 lat. Aż trzy dekady (1949–1979) były potrzebne, aby Chiny okrzepły politycznie. Ogłoszone pod koniec 1978 r. reformy zaczęto wprowadzać małymi krokami, jak to wówczas mówiono: tak, aby przechodząc przez rzekę, zawsze czuć pod stopami kamienie. Musiało minąć kolejne 30 lat, by Chiny dojrzały do procesu umiędzynaradawiania swojej waluty. Marsz juana na dobre rozpoczął się w 2009.
O chińskiej walucie świat zdążył usłyszeć już w latach 90. XX w. Dewaluacja renminbi (albo ujednolicenie kursu) z 1994 r. okazała się bardzo brzemienna w skutki zwłaszcza dla krajów Azji Południowo Wschodniej. Niespełna cztery lata później, na przełomie lat 1997 i 1998, swoją decyzją o zachowaniu kursu juana na niezmienionym poziomie Chiny powstrzymały bardzo niebezpieczną falę dewaluacji walut w tym regionie (choć można się zastanawiać, czy byłoby to potrzebne, gdyby nie dewaluacja z 1994 r.). Na początku XXI w. chińska waluta zastąpiła japońskiego jena, przynajmniej dla dużej części polityków USA, którzy potrzebowali dyżurnego kozła ofiarnego, kiedy trzeba było wytłumaczyć deficyt handlowy USA. W tej roli juan spisywał się świetnie. Uwagę powinniśmy jednak skupić na jego zastosowaniu poza granicami ChRL.
W czerwcu 2009 r. banki centralne ChRL i Hongkongu podpisały porozumienie w sprawie projektu pilotażowego zwiększenia zasięgu zastosowania renminbi. Została nim objęta kolejna prowincja – Makao. Przygotowania do umiędzynarodawiania juana sięgają jednak początków ubiegłej dekady. Ważnym etapem było uruchomienie rachunków denominowanych w renminbi dla rezydentów Hongkongu w styczniu 2004 r. Stopniowo podpisywane porozumienia swapowe, najpierw z krajami ASEAN (warto cofnąć się do inicjatywy Chiang-Mai z maja 2000 r.), a następnie innymi krajami rozsianymi po całym świecie.
Warunki, na jakich nierezydenci i rezydenci mogą posługiwać się chińską walutą precyzują programy Qualified Foreign Institutional Investors (QFII) i Qualified Domestic Instituional Investors (QDII). QFII wszedł z życie w 2011 r., a jego genezy można doszukiwać się już w porozumieniach z listopada 2002 r. Najgłośniej o obligacjach denominowanych w chińskiej walucie było we wrześniu 2010 r. za sprawą McDonald’sa, który zdecydował się na emisję swoich obligacji w RMB. Cały artykuł można znaleźć tutaj.
