Kamper zamiast biura? Mobilne rozwiązanie dla przedsiębiorców, którzy będą mogli połączyć podróżowanie z pracą

W opisie stanu faktycznego przytoczonym w interpelacji, dowiadujemy się, że wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania oraz doradztwem w zakresie informatyki. Nie posiadał własnego biura i mógł świadczyć swoje usługi z dowolnego miejsca, o ile spełniało ono podstawowe wymogi, np. zapewniało dostęp do internetu.

Wnioskodawca często podróżował, co wymagało od niego dokładnego planowania wyjazdów – musiał wcześniej znaleźć miejsce, które zapewniało odpowiednie warunki do pracy. Dotychczas nie zawsze było to możliwe, dlatego postanowił zrealizować inwestycję polegającą na stworzeniu „mobilnego biura”, dzięki któremu mógłby świadczyć usługi niezależnie od miejsca pobytu – nawet w trakcie podróży.

Jak dowiadujemy się dalej, wnioskodawca planował zakup samochodu dostawczego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony i samodzielne przekształcenie go w mobilne biuro. Dzięki temu zyskałby przestrzeń, w której mógłby wykonywać pracę zdalną, niezależnie od lokalizacji. Dodatkowo, pojazd umożliwiłby mu dojazd do klientów oraz zapewniłby miejsce do pracy, odpoczynku oraz noclegu. Oznaczało to, że samochód miałby być wykorzystywany częściowo do celów prywatnych.

Ponieważ znaczna część prac miała być realizowana samodzielnie, niezbędny był zakup odpowiednich narzędzi i urządzeń koniecznych do ich przeprowadzenia. Po zakupie samochodu dostawczego, na czas prac modernizacyjnych, miał on zostać przerejestrowany jako samochód osobowy wielozadaniowy. Po zakończeniu prac, wnioskodawca planował rozpocząć korzystanie z pojazdu jako mobilnego biura i wówczas miał go zarejestrować jako specjalny samochód kempingowy. Użytkowanie pojazdu miało nastąpić dopiero po zakończeniu wszystkich prac.

Wnioskodawca w celu przerobienia zakupionego samochodu dostawczego, planował usunąć przegrodę oddzielającą kabinę od części użytkowej. Jednocześnie w pojeździe miały znaleźć się cztery siedzenia - dwa z nich w pierwszym rzędzie, dwa kolejne w drugim rzędzie siedzeń.

Czy kamper należy definiować jako samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym? Jest odpowiedź Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Wnioskodawca dążył do uznania wszelkich kosztów związanych z zakupem samochodu dostawczego oraz jego adaptacją na mobilne biuro za koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Jednocześnie domagał się uznania, że pojazd ten nie jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, a tym samym nie podlega ustawowym ograniczeniom w zakresie zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca argumentował, że w trakcie prac modernizujących pojazd będzie posiadał status samochodu wielozadaniowego.

Organ podatkowy uznał, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszystkie wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyjątkiem tych wyraźnie wyłączonych przez ustawodawcę) – mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają warunek związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać uznany za koszt podatkowy, musi spełniać łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika (z jego środków),
  • jest definitywny (tj. nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie),
  • pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  • został poniesiony w celu uzyskania, zabezpieczenia lub zachowania przychodów, bądź może mieć wpływ na ich wysokość,
  • jest odpowiednio udokumentowany,
  • nie znajduje się w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się również odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych. Amortyzacji podlegają m.in. środki transportu, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, wykorzystywane w działalności gospodarczej, jeśli przewidywany okres ich używania przekracza rok. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, gdy wartość początkowa środka trwałego przekracza 10 000 zł.

Ustawodawca wprowadził ograniczenia dla samochodów osobowych. Nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości samochodu osobowego w części przekraczającej 150 000 zł. Ograniczeniu podlega również zaliczanie do kosztów 25% wydatków eksploatacyjnych, jeżeli samochód wykorzystywany jest zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych.

Kluczowe znaczenie ma więc ustalenie, czy dany pojazd należy traktować jako samochód osobowy. Ustawa definiuje samochód osobowy jako pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym:

  • o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
  • konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,

z wyłączeniem m.in.:

  • pojazdów z jednym rzędem siedzeń oddzielonym od przestrzeni ładunkowej trwałą przegrodą, klasyfikowanych jako wielozadaniowe, vany lub z otwartą przestrzenią ładunkową,
  • pojazdów z kabiną kierowcy oddzieloną konstrukcyjnie od części ładunkowej,
  • pojazdów specjalnych (np. koparki, ładowarki, podnośniki, żurawie), jeśli spełniają kryteria określone w przepisach,
  • pojazdów wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o VAT.

Zatem, aby pojazd mógł zostać uznany za „pojazd specjalny” w rozumieniu ustawy o PIT, musi jednocześnie:

  • posiadać odpowiednią dokumentację wynikającą z przepisów prawa o ruchu drogowym,
  • być zakwalifikowany do jednego z przeznaczeń określonych w art. 5a pkt 19a lit. c ustawy o PIT.

W analizowanym przypadku wprowadzenie pojazdu do ewidencji środków trwałych będzie możliwe dopiero po zakończeniu prac modernizacyjnych i uzyskaniu przez pojazd statusu kompletnego i zdatnego do użytku zgodnie z nowym przeznaczeniem. Zgodnie z deklaracją wnioskodawcy, po modernizacji pojazd będzie służył jako mobilne biuro (samochód specjalny kempingowy), co nie kwalifikuje go jako pojazdu specjalnego zgodnie z art. 5a pkt 19a lit. c ustawy o PIT.

W konsekwencji, pojazd ten, nawet mimo posiadania jednego rzędu siedzeń, oddzielonego od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą – należy uznać za samochód osobowy w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o PIT.

Organ podatkowy uznał, że skoro samochód ten będzie wykorzystywany zarówno na potrzeby działalności gospodarczej, jak i prywatnie, wnioskodawcy przysługuje prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej pojazdu z uwzględnieniem limitu 150 000 zł, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Jednocześnie wskazano, że narzędzia i urządzenia zakupione w celu modernizacji pojazdu, których jednostkowa wartość nie przekracza 10 000 zł i które nie zostaną zużyte w trakcie prac, mogą zostać bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Kamper może być rozliczany w ramach działalności gospodarczej - ale z limitami [podsumowanie interpretacji indywidualnej]

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 kwietnia 2025 r. jasno określa, jakie skutki podatkowe wiążą się z zakupem i adaptacją pojazdu dostawczego na mobilne biuro. Podsumowując:

  • kamper należy uznać jako samochód osobowy zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki na zakup i przerobienie samochodu dostawczego na mobilne biuro – przez odpisy amortyzacyjne, z limitem do 150 000 zł.
  • wydatki eksploatacyjne (paliwo, serwis, ubezpieczenie) będą kosztem jedynie w 25%, jeśli pojazd jest użytkowany również prywatnie,
  • narzędzia i urządzenia użyte do modernizacji, których wartość jednostkowa nie przekracza 10 000 zł i które nie zostały zużyte, mogą być od razu zaliczone do kosztów.

Dla przedsiębiorców ceniących sobie swobodę to ważny sygnał: kamper może służyć do prowadzenia działalności i być częściowo rozliczany w firmie, ale nie oznacza to pełnej swobody w ujęciu kosztów.

Podstawa prawna:

Pismo z dnia 30 kwietnia 2025 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4011.181.2025.3.WS Skutki podatkowe zakupu i modernizacji samochodu dostawczego na mobilne biuro