W 2024 r. 7,9 proc. osób poniżej 65. roku życia w Unii Europejskiej żyło w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy – podał Eurostat. Oznacza to, że prawie 8 proc. społeczeństwa żyło w gospodarstwach domowych, gdzie członkowie rodzin w wieku produkcyjnym przepracowali mniej niż 20 proc. całkowitego potencjału czasu pracy, w jakim mogliby przepracować.
Najwięcej osób ma problem z pracą w Belgii
W poszczególnych krajach UE odsetek ten wahał się w zakresie od 3,5 proc. do 11,4 proc.
Najwyższy odsetek w całej UE odnotowano w Belgii, gdzie wskaźnik wynosił 11,4 proc. Odsetek osób żyjących w rodzinach o bardzo niskiej intensywności pracy na poziomie 10 proc. lub więcej odnotowano jeszcze w dwóch krajach Wspólnoty. W Danii wskaźnik był na poziomie 10,6 proc., podczas gdy w Niemczech wynosił 10 proc.
Natomiast najniższy odsetek odnotowano w Słowenii (3,5 proc.), Luksemburgu (3,9 proc.) i w Polsce, gdzie 4,1 proc. osób poniżej 65. roku życia żyło w gospodarstwie domowym o bardzo niskiej intensywności pracy.
Profil mieszkańców o bardzo niskiej intensywności pracy
Jak podaje Eurostat w Unii Europejskiej w 2024 r. najbardziej narażone na życie w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy są kobiety i osoby o niskim poziomie wykształcenia.
Jeśli chodzi o analizę według płci, w 2024 r. w UE bardzo niska intensywność pracy była wyższa w przypadku kobiet niż mężczyzn i wynosiła odpowiednio 8,3 proc. i 7,5 proc.
Pod względem poziomu wykształcenia, w UE 17,1 proc. wszystkich osób w wieku 18–64 lat o niskim poziomie wykształcenia mieszkało w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy.
W przypadku osób lepiej wykształconych, we wszystkich grupach odsetek był dużo niższy. W grupie osób z wykształceniem wyższym według Międzynarodowej Standardowej Klasyfikacji Edukacji (ISCED poziom 5-8) odsetek ten wynosił 4,1 proc. Natomiast osoby z wykształceniem średnim (na poziomie ISCED 3–4) wyniósł 7,3 proc..
Jak zmienia się intensywność pracy?
W 2024 r. odsetek populacji UE w wieku poniżej 65 lat żyjącej w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy był nieznacznie niższy niż w 2023 r. – podał Eurostat. W 2023 r. 8,1 proc. mierzyło się z tym problemem, podczas gdy w ubiegłym roku odsetek ten spadł do 7,9 proc..
Największe spadki zaobserwowano w Portugalii (1,5 punktu procentowego ), Irlandii (1,4 pp) i Rumunii (0,9 pp).
Natomiast wzrosty zaobserwowano w 12 krajach UE, przy czym największe odnotowano na Litwie (1,4 pp), w Bułgarii i na Malcie (po 0,9 pp) oraz w Belgii i Danii (po 0,8 pp).
W Polsce odsetek osób żyjących w domach o bardzo niskiej intensywności pracy 2024 r. był wyższy niż rok wcześniej wzrósł o 0,1 pp.
Wskaźnik osób żyjących w gospodarstwach domowych bardzo niskiej intensywności
Eurostat wyjaśnia, że wskaźnik osób żyjących w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy, inaczej mówiąc osób quasi-bezrobotnych, definiuje się jako liczbę osób żyjących w gospodarstwie domowym, w którym członkowie w wieku produkcyjnym przepracowali czas pracy równy lub mniejszy niż 20 proc. ich całkowitego potencjału czasu pracy w poprzednim roku.
Intensywność pracy gospodarstwa domowego to stosunek całkowitej liczby miesięcy, w których wszyscy członkowie gospodarstwa domowego w wieku produkcyjnym przepracowali w roku odniesienia dochodu, do całkowitej liczby miesięcy, w których ci sami członkowie gospodarstwa domowego teoretycznie mogliby przepracować w tym samym okresie.