Przebudowa placu Defilad w Warszawie. Oto 5 najlepszych projektów

1 Projekt to dwie uzupełniające się przestrzenie – górnego placu przy wejściu głównym do PKiN oraz dolnego placu przy nowopowstających budynkach teatru oraz muzeum sztuki. Na krawędzi tych przestrzeni jest czerwona posadzka, gdzie zlokalizowano „obiekt centralny”- miejsce na działania artystyczne, zmienny pawilon architektoniczny dopełniający kulturalny program placu. W dolnej części placu przy projektowanych budynkach teatru TR i muzeum MSN zaproponowano fontannę tryskającą z posadzki placu. W części południowej zaprojektowano zielone tarasy.
Część placu przy wejściu głównym do Pałacu Kultury i Nauki ma przejść jedynie niewielkie zmiany polegające na przeniesieniu tam znajdujących obecnie na środku placu kandelabrów, wydzieleniu większych niż obecnie trawników oraz drzew. Część placu położona przy wejściu głównym do Pałacu Kultury i Nauki jest wyżej niż główna część placu, która jest na wysokości ulicy Marszałkowskiej i parterów projektowanych budynków teatru i muzeum. Różnicę wysokości pokonuje się przez pochylnie przy zielonych tarasach oraz schody przewidziane przy czerwonym pasie posadzki.

2 Projekt zakłada całościowe ukształtowanie placu – bez wydzielania części górnej i dolnej. W centralnej części projektowanego placu jest owalne zagłębienie, które może stać się tymczasową sceną, a na co dzień miejscem skupiającym różnorodnych użytkowników. Posadzkę placu niemal w całości zaprojektowano na wysokości tej samej, co w tej części placu. Miejsce różnicy wysokości zostało zlokalizowane na styku placu z ulicą Marszałkowską. Autorzy zaprojektowali tam szerokie schody.
W przestrzeni placu zostały nieregularnie rozmieszczone drzewa powiązane z siedziskami. Projekt przewiduje wymianę posadzki na nową, wykonaną z betonu i nawiązującą częściowo do układu obecnej posadzki liniami podziałów. W projekcie nie przewidziano zachowania dawnej trybuny honorowej ani kandelabrów.

3 Projekt wykorzystuje różnicę wysokości pomiędzy częścią placu przy wejściu do Pałacu Kultury i Nauki oraz częścią związaną z nowoprojektowanymi budynkami teatru i muzeum.
Różnica wysokości zostaje zwiększona, co pozwala autorom na wprowadzenie tam pawilonu z nowymi uzupełniającymi funkcjami. Do pawilonu może zostać przeniesiona trybuna.
Posadzka części placu przy wejściu głównym do Pałacu Kultury i Nauki znajdzie się na dachu pawilonu. W górnej części placu miałyby się znaleźć zabytkowe kandelabry.
Różnicę wysokości pomiędzy górną a dolną częścią placu pokonuje się rampą integralnie powiązaną ze szklanym pawilonem. Ściana pawilonu staje się dodatkowym elementem placu, który wizualnie odcina Pałac Kultury i Nauki i tworzy dodatkową ścianę placu przy przyszłych budynkach teatru i muzeum.
Ważnym elementem projektu jest światło, które rozświetla szklaną fasadę pawilonu, ale także to w posadzce górnego – rozmieszczenie nieregularne i dolnego placu – rozmieszczenie nawiązujące do układu przedwojennych kamienic znajdujących się dawniej w tym miejscu. Pomiędzy światłami są dysze wodne, które pozwalają na wypuszczanie słupów wody i tworzenie mgiełki wodnej.
Autorzy projektu proponują umieszczenie dawnej trybuny honorowej w pawilonie pod górną częścią placu. Zabytkowe kandelabry mają się znaleźć na górnym tarasie pałacu, oraz w przestrzeni pomiędzy skrzydłami Pałacu Kultury i Nauki: mieszczącymi teatry Dramatyczny i Studio, a budynkami planowanymi z obu stron głównej części placu.

4 W projekcie zaproponowano zazielenienie znaczącej części placu. Trawniki i przestrzenie zielone obsadzone różnorodną roślinnością znalazły się w miejscach, gdzie przed wojną znajdowały się budynki. Uzupełnia je posadzka z bruku w układzie nawiązującym do przedwojennych ulic. W miejscach, gdzie dawniej znajdowały się dziedzińce kamienic, projekt przewiduje: częściowo zachowanie istniejących posadzek lub wykorzystanie materiałów z innych miejsc dzisiejszego placu – a częściowo zazielenienie (np. dwa zagajniki), jeden z dziedzińców byłby miejscem ekspozycji rzeźb a kilka „podwórzy” mieliby zaprojektować użytkownicy placu.
Powierzchnia placu została zaprojektowana jako pokonująca różnice wysokości za pomocą łagodnych nachyleń. Trybuna honorowa ma zostać odtworzona w miejscu, w którym znajduje się obecnie, a w jej sąsiedztwie ma zostać posadzony zagajnik wypełniający część przestrzeni dawnego podwórza, której resztę mają zająć kwiaty. Kandelabry mają zostać umieszczone w różnych miejscach placu.