Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Największy gazociąg świata? Rosja stawia wszystko na jedną kartę
Projekt „Siła Syberii-2” ma być największym gazowym przedsięwzięciem na świecie – tak przynajmniej zapowiada szef Gazpromu, Aleksiej Miller. Nowa rura ma przesyłać aż 50 miliardów metrów sześciennych gazu rocznie z Syberii Zachodniej do Chin, przez terytorium Mongolii. Dla porównania – obecna „Siła Syberii” dostarcza 38 miliardów, a po modernizacji osiągnie 44 miliardy.
/>
Memorandum podpisano podczas oficjalnej wizyty rosyjskiej delegacji w Chinach z udziałem prezydenta. To nie tylko deklaracja, ale dokument o mocy prawnej, który cementuje współpracę gazową Rosji i Chin na dekady. Inwestycje mają sięgnąć nawet 14 miliardów dolarów.
Mongolia: z korytarza tranzytowego do gazowej modernizacji
Dla Mongolii to szansa stulecia – rurociąg nie tylko przejdzie przez jej terytorium, ale może też doprowadzić do pierwszej szerokiej gazifikacji kraju. Zaplanowano odnogi do kluczowych miast: Ułan-Batoru, Choiru i Sajnszandu. Oprócz wpływów z tranzytu, Mongolia zyska realne korzyści infrastrukturalne i energetyczne.
/>
Odcinek gazociągu biegnący przez Mongolię otrzymał nazwę „Sojuz Wostok” („Związek Wschód”) i zostanie wpięty w chiński system przesyłowy „Zachód–Wschód”. Dzięki temu rosyjski gaz dotrze bezpośrednio do chińskich centrów przemysłowych, omijając Europę szerokim łukiem.
Chiny nie chcą ryzyka – stabilne dostawy ważniejsze niż LNG
Chińska gospodarka nie chce być zakładnikiem sytuacji na Bliskim Wschodzie. Jak jeszcze pod koniec lipca przypominał Forbes, aż 30% chińskiego importu LNG pochodzi z tego niestabilnego regionu. Rurociągowe dostawy z Rosji są postrzegane jako znacznie bezpieczniejsze – bez ryzyka morskich blokad czy eskalacji konfliktów.
Z tego powodu Pekin wrócił do tematu „Siły Syberii-2” z nową energią. W obliczu amerykańskich sankcji i globalnych napięć, zacieśnianie współpracy z Moskwą staje się strategiczną decyzją. Obie strony przyspieszają rozmowy handlowe – teraz czas na finalny kontrakt między Gazpromem a chińską CNPC.
Europa odcięta – gazowe skutki politycznych decyzji
Dla Europy ta umowa to bolesny sygnał. W dobie energetycznego kryzysu, rosnących cen i problemów z dostawami, rosyjski gaz odpływa tam, gdzie czeka na niego rynek. Zachód sam zamknął sobie drzwi – teraz musi nadrabiać braki importem LNG, droższym i mniej stabilnym w dostawach. Stad powrót Europy do grzania węglem i usilenie wysiłków w stronę źródeł odnawialnych.
