Nie jest żadną tajemnicą, że rewolucja energetyczna związana z wydobyciem gazu łupkowego istotnie zmieniła surowcową i energetyczną mapę świata. W stosunkowo krótkim czasie niewielki niszowy sektor gazu łupkowego w USA przekształcił się w kwitnący, samowystarczalny przemysł, który wydatnie wpłynął na resztę rynku. Rewolucja stopniowo przeniesie się do innych krajów – czytamy w raporcie Deloitte pt.: „Oil & Gas Reality Check 2012”
>>> Czytaj też: Koszty poszukiwań gazu łupkowego w Polsce są trzy razy wyższe niż w USA
Amerykańskie „gazowe marzenie”
Dzięki łupkowej technologicznej rewolucji Stany Zjednoczony mogą w niedługim czasie stać się eksporterem gazu. W 2001 roku tylko 1 proc. produkcji gazu w USA pochodziło ze złóż łupkowych, dziś jest to 20 proc. W efekcie doprowadziło to do spadku cen samego gazu, a w konsekwencji spadków cen operacyjnych w przemyśle petrochemicznym czy stalowym.
>>> czytaj również: Tusk: Eksploatacja gazu łupkowego ruszy w 2014 r. Będziemy dyktować warunki na rynku
W kolejce do powtórzenia amerykańskiego „gazowego marzenia” ustawiła się już cała grupa chętnych krajów, które dysponują złożami gazu zamkniętego w łupkach. Jak szacuje amerykańska Agencja ds.Energii (EIA), na świecie poza terytorium USA znajduje się około 5,760 trylionów metrów sześciennych gazu zamkniętego w łupkach. Przy czym wszystkie kraje poza USA, które dysponują złożami, są aktualnie w bardzo początkowej fazie wydobycia tego surowca, zaś do pełnej produkcji materialnej gazu łupkowego dzieli je okres około 4 lat. Większość z nich będzie potrzebowała technologicznego wsparcia, aby móc rozwijać przemysł gazowy na swoich terytoriach.
Polska łupkową potęgą
Jeśli chodzi o Europę, Polska i Francja według szacunków EIA posiadają największe złoża gazu łupkowego. Rozwój przemysłu gazu łupkowego w samej Polsce ze złożami szacowanymi na 5,3 bln metrów sześciennych mógłby radykalnie zmienić surowcowy krajobraz Europy, a Polsce zapewnić niezależność energetyczną na kolejne 300 lat i pozycję głównego eksportera tego surowca w regionie. W tym przypadku obawy o negatywny wpływ na środowisko są dalece rekompensowane przez korzyści gospodarcze, tym bardziej, że aż 85 proc. polskiej energii pochodzi z węgla.
Gdyby faktycznie okazało się, że Polska jest w posiadaniu złóż oszacowanych przez EIA – czytamy w raporcie Deloitte – miałoby to ogromny wpływ na całą Europę, a także w dużej mierze na Rosję. Obecnie dwie trzecie gazu Polska importuje z Rosji. Łupkowa rewolucja w Polsce sprawiłaby, że Rosja straci nie tylko polski rynek, ale także będzie zmuszona do obniżenia aktualnych cen gazu ze względu na potężną konkurencję ze strony swojego zachodniego sąsiada.
Co prawda poważne zmiany na rynku gazu w Europie nie zajdą z dnia na dzień, gdyż Polska znajduje się dopiero we wczesnej fazie korzystania z zasobów gazu łupkowego i wymaga licznych inwestycji w sieć przesyłową i terminale LNG, to mimo wszystko przemodelowanie energetycznego rynku Starego Kontynentu jest nieuniknione i Rosja już dziś powinna zmienić strategię i szukać nowych rynków zbytu dla swoich surowców.
Francja i Chiny na horyzoncie
Francja, pomimo posiadania potencjału do rozwoju przemysłu gazu łupkowego, na chwilę obecną zablokowała wydobycie ze swoich złóż do czasu, aż konsekwencje szczelinowania hydraulicznego dla środowiska staną się bardziej jasne. Dodatkowo Francja z potężnym przemysłem energii atomowej nie ma potrzeby rozwoju tego sektora na taką skalę, na jaką zdecydowała się Polska ze swoim przestarzałym przemysłem węglowym.
>>> Polecamy: Eksperci: Przy wydobyciu gazu łupkowego powstaje mniej CO2 niż przy wydobyciu węgla
EIA szacuje ponadto, że Chiny to kraj, który posiada największe na świecie zasoby gazu łupkowego. Władze Państwa Środka sporządziły już plan rozwoju energetyki opartej o gaz łupkowy, jednak pojawia się kilka istotnych przeszkód, takich jak niechęć do wpuszczania na swoje terytorium międzynarodowych koncernów energetycznych z USA w początkowej fazie wydobycia.
/>
/>
/>
/>
/>
/>