O prawie 100 zł wzrośnie w tym roku odpis podstawowy do zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Prezes GUS podał wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej pomniejszonego o składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe za 2008 rok. Wyniosło 2578,26 zł. Jednak w drugim półroczu było wyższe i wyniosło 2666,77 zł. A zgodnie z przepisami to wyższa z tych dwóch kwot jest brana pod uwagę przy obliczaniu odpisu podstawowego tworzącego ZFŚS.
Zgodnie z ustawą z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. nr 70, poz. 335) odpis podstawowy na jednego zatrudnionego wynosi 37,5 proc. przeciętnej płacy. Tak więc w 2009 roku jest to 1000,04 zł, tj. o 94 zł więcej niż w poprzednim roku. Inaczej jest w przypadku osób pracujących w szczególnych warunkach. Dla nich brane jest pod uwagę 50 proc. przeciętnej płacy, a jeżeli zatrudniona osoba ma orzeczenie o niepełnosprawności, wysokość odpisu podstawowego można zwiększyć o 6,25 proc. Daje to odpowiednio odpisy w wysokości 1333,39 i 1166,71 zł.
ZFŚS jest tworzony w zakładach pracy, które na 1 stycznia danego roku zatrudniają co najmniej 20 pracowników. Obowiązek jego tworzenia bez względu na liczbę pracowników mają natomiast jednostki budżetu państwa. Fundusz tworzony jest z corocznego odpisu podstawowego naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Każdy pracodawca musi do końca maja każdego roku przelać na odrębny rachunek bankowy 75 proc. równowartości odpisów, a resztę do 30 września.
Środki gromadzone w ZFŚS mogą być wykorzystane na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych i finansowanie działalności socjalnej. Tą działalnością są m.in. dopłaty do czesnego w żłobkach i przedszkolach, dopłaty do różnych form wypoczynku, bony, zwrotne lub bezzwrotne pożyczki, pomoc rzeczowa. Nie każdy pracownik może jednak otrzymać pomoc z funduszu. Warunki jej udzielania w każdym zakładzie pracy określa regulamin, który zawiera kryterium dochodowe uprawniające do skorzystania ze środków ZFŚS.
Reklama