Jak czytamy w komunikacie, Mazowieckie jest największym województwem w Polsce i najbogatszym. W 2016 r. PKB w przeliczeniu na jednego mieszkańca Mazowsza (5,3 miliona mieszkańców) stanowił 160 proc. średniej krajowej i 109 proc. średniej unijnej. Stopa bezrobocia w województwie na koniec 2018 r. wyniosła 4,9 proc. (Polska: 5,8 proc.). Zaznaczono, że w strukturze gospodarczej województwa w Warszawie i okolicznych podregionach dominuje sektor usług, gdzie baza podatkowa jest bogata i zdywersyfikowana. "Położone dalej od stolicy podregiony województwa przeważnie charakteryzują się niższym poziomem rozwoju gospodarczego, a co za tym idzie, wskaźników makroekonomicznych" - napisano.

Agencja oceniła, że stabilność głównych źródeł dochodów Mazowieckiego jako słabą, biorąc pod uwagę uregulowania prawne dotyczące dochodów Jednestek Samorządu Terytorialnego oraz sytuację makroekonomiczną. Dochody operacyjne województwa zdominowane są przez dochody podatkowe, których udział wynosi średnio 80 proc. Najważniejszy to podatek od osób prawnych (CIT), który miał 74 proc. udziału w dochodach operacyjnych w 2018 r. i który jest narażony na cykliczność gospodarki narodowej.

Jak czytamy komunikacie Fitch, dynamika wzrostu dochodów CIT zależy od sytuacji w gospodarce narodowej. W okresie koniunktury dochody te wykazują wyższą dynamikę wzrostu niż wzrost PKB, a w czasach spowolnienia gospodarczego reagują większym spadkiem. Fitch prognozuje, że tempo wzrostu PKB Polski spadnie do 3 proc. w 2020 r., w porównaniu do najwyższego tempa wzrostu wynoszącego 5,1 proc. odnotowanego w 2018 r. Dlatego agencja zakłada w prognozach na lata 2019-2023 wzrost dochodów podatkowych Województwa o około 1,5 proc. CAGR (compound annual growth rate; skumulowany roczny wskaźnik wzrostu), w porównaniu do 13 proc. CAGR w latach 2014-2018.

Fitch ocenił możliwość zwiększania dochodów przez Mazowieckie w czasach dekoniunktury gospodarczej jako bardziej ograniczoną niż w przypadku pozostałych województw. "Mazowieckie ma najwyższy udział CIT w dochodach spośród wszystkich województw oraz dodatkowo nie ma możliwości zmiany stawek podatku CIT, gdyż są one ustalane przez rząd. Spośród wszystkich województw Mazowieckie jest największym płatnikiem na rzecz wyrównywania dochodów województw (część regionalna subwencji ogólnej dla województw, tzw. „janosikowe"). W 2018r. Województwo wpłaciło 376 mln zł na rzecz „janosikowego", czyli około 13 proc. dochodów operacyjnych, a w latach 2019-2020 oczekujemy, że udział ten wzrośnie do 15 proc." - czytamy

Reklama

Jak wskazała agencja, struktura wydatków Mazowieckiego, jak i pozostałych województw w Polsce, jest stabilna. "Najważniejsze wydatki województw nie zależą od koniunktury gospodarczej i dotyczą wydatków na transport publiczny (średnio 35 proc. wydatków operacyjnych województw w 2017 r.), administrację (17 proc.), kulturę (13 proc.) i edukację (9 proc.) oraz na inwestycje (30 proc. wydatków łącznie). Od pozostałych województw Mazowieckie odróżnia się znacznymi wpłatami na „janosikowe", których wartości kształtują się w zależności od cyklu koniunkturalnego. Wpłaty te stanowiły około 20 proc. wydatków operacyjnych w 2018 r. i zakładamy dalszy ich wzrost w średnim okresie. Wpłaty te nie powinny przekroczyć 30 proc. wydatków operacyjnych Województwa" - napisano.

Podkreślono, że Mazowieckie ma zdolność do ograniczania wydatków, gdy zachodzi konieczność.

"Zgodnie ze scenariuszem ratingowym Fitch oczekuje, że wskaźnik spłaty zadłużenia (payback ratio; zdefiniowany jako ryzyko bezpośrednie netto do nadwyżki operacyjnej), który jest głównym wskaźnik dla oceny zdolności do obsługi zadłużenia (debt sustainability), pozostanie na dobrym poziomie ze względu na zakładany spadek długu Województwa" - podano.

Według scenariusza ratingowego Fitch, presja na zwiększanie zadłużenia w celu finansowania inwestycji będzie niska oraz wartość spłat zadłużenia będzie przewyższać wartość nowo zaciągniętego długu. W konsekwencji przewidujemy, że ocena zdolności kredytowej województwa (debt sustainability) pozostanie na bardzo dobrym poziomie. (PAP)

autor: Longina Grzegórska-Szpyt