Do ugody miał deputowanych zmobilizować termin nadzwyczajnego spotkania prezydenta George’a W. Busha z dwoma rywalami do objęcia fotela w Białym Domu – z demokratycznym senatorem Barackiem Obamą i republikaninem Johnem McCain. Spotkanie wyznaczono na 16-tą czasu waszyngtońskiego (22 czasu europejskiego).
Senator Christopher Dodd, przewodniczący Komitetu Bankowego amerykańskiego Senatu oświadczył, ze negocjatorzy z ramienia Izby Reprezentantów i senatu osiągnęli „fundamentalne porozumienie” co do zasad niezbędnych w ustawie o akcji ratunkowej państwa. Przywódca republikanów w Izbie Reprezentantów zaraz jednak podkreślił, ze jego partia jeszcze nie wyraziła zgody, chociaż rzeczywiście osiągnięto istotny postęp.
Administracja prezydenta Busha zamierza przywrócić płynność na rynkach finansowych i wzmocnić gospodarkę USA poprzez wydanie 700 mld dol. na kupno toksycznych aktywów hipotecznych i innych papierów firm finansowych.
Dramatyczną decyzje Waszyngtonu poprzedziły tygodnie gwałtownych zawirowań na rynkach wywołanych przejęciem przez rząd USA hipotecznych gigantów Fannie Mae i Freddie Mac, faktyczną nacjonalizacją największego towarzystwa ubezpieczeniowego American International Group oraz bankructem banku inwestycyjnego Lehman Brothers.
Architektami planu pomocy dla sektora finansowego są sekretarz skarbu USA, Henry Paulson i prezes Federalnej Rezerwy, Ben Bernanke.
