Medycyna pola walki w centrum reformy kształcenia

W środę weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia powołujące specjalny zespół, którego zadaniem będzie przygotowanie propozycji zmian w standardach kształcenia medycznego. Zmiany mają objąć zarówno lekarzy i lekarzy dentystów, jak i farmaceutów, pielęgniarki, położne, diagnostów laboratoryjnych, fizjoterapeutów oraz ratowników medycznych.

Zespół będzie działał do 31 maja 2026 roku, a jego pierwsze posiedzenie powinno odbyć się w ciągu najbliższych trzech tygodni. Przewodniczącym został Mariusz Klencki, dyrektor Departamentu Rozwoju Kadr Medycznych w Ministerstwie Zdrowia.

Eksperci wojskowi i cywilni razem dla bezpieczeństwa państwa

W skład zespołu weszli przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Ministerstwa Nauki oraz eksperci wojskowi:

  • prof. Grzegorz Gierelak, dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego,
  • prof. Waldemar Machała, prorektor ds. Wojskowej Służby Zdrowia na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi,
  • prof. Robert Gałązkowski, kierownik Zakładu Ratownictwa Medycznego na Wydziale Nauk o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Podczas grudniowego szczytu medycznego, organizowanego przez resort zdrowia, prof. Gierelak podkreślił, że skuteczna ochrona zdrowia w sytuacjach kryzysowych wymaga integracji zasobów cywilnych i wojskowych.

Kluczowe wyzwania polskiego systemu ochrony zdrowia

Według ekspertów, największe wyzwania w kontekście bezpieczeństwa państwa to:

  • brak specjalistycznych szkoleń w zakresie medycyny pola walki,
  • niedostateczne wyposażenie w sprzęt i materiały medyczne,
  • brak spójnych procedur współdziałania między cywilną a wojskową ochroną zdrowia.

Dostosowanie standardów kształcenia ma na celu wypełnienie tych luk i przygotowanie pracowników medycznych na realia działań ratunkowych w sytuacjach kryzysowych, w tym podczas konfliktów zbrojnych.

Perspektywy zmian w edukacji medycznej

Zespół pracujący nad zmianami w programach kształcenia ma szansę zdefiniować nowe standardy, które uwzględnią:

  • nowoczesne metody szkoleń w warunkach polowych,
  • symulacje medyczne w sytuacjach ekstremalnych,
  • współpracę między służbami cywilnymi i wojskowymi w zakresie ratownictwa i opieki medycznej.

Zmiany te mogą nie tylko zwiększyć gotowość polskiej ochrony zdrowia w sytuacjach kryzysowych, ale również wzmocnić kompetencje zawodowe kadry medycznej w codziennej pracy.