Gazeta przyznaje, że kiedy wybuchł kryzys finansowy, Almunia zajmujący wówczas stanowisko unijnego komisarza ds. gospodarczych i walutowych, wykazał się „kompetencją i powagą, pomagając uspokoić rynki”.

Ale jak – podkreśla amerykański dziennik – nie działał on dostatecznie stanowczo w czasie swej pięcioletniej kadencji, aby wymusić na krajach członkowskich strefy euro przestrzeganie reguł unii walutowej, co po latach doprowadziło do kryzysu fiskalnego w Grecji i innych państwach Eurolandu.

Taką stanowczość i niezależność, zdaniem gazety, wykazała w swojej dziedzinie poprzedniczka Almunii na stanowisko komisarza ds. antymonopolowych Neelie Kroes. W czasie kryzysu finansowego twardo domagała się respektowania przez rządy zasad konkurencyjności, zwłaszcza w przypadku udzielaniu pomocy finansowej dla banków, producentów samochodów i innych firm. Co więcej, nie unikała konfrontacji, traktując ją jako część swoich obowiązków.

Kevin Featherstone, profesor London School of Economics, specjalista ds. Unii Europejskiej i polityki greckiej twierdzi, że Almunia mógł zrobić znacznie więcej, aby zapobiec obecnej katastrofie bardziej zdecydowanie kontrolując sytuację w Grecji.

“The New York Times” podkreśla, że komisarz ds. antymonopolowych ma znacznie większy zakres niezależności niż inni komisarze w Unii Europejskiej, w wielu przypadkach nie musi w ogóle się konsultować z państwami członkowskimi. I jest to szczególnie ważne w przypadku rozpatrywania skarg czy sporów między firmami po obu stronach Atlantyku.