Przedsiębiorcy, którzy rozliczają się z fiskusem podatkową księgą przychodów i rozchodów, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania przez przedsiębiorcę jest wyższa niż 3,5 tys. zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3,5 tys. zł, podatnicy mogą dokonywać odpisów jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej albo w miesiącu następnym.
Środek trwały (np. samochód ciężarowy używany przez firmę) może być sfinansowany kredytem bankowym lub pożyczką. W takiej sytuacji odsetki zapłacone od kredytu lub pożyczki będą kosztem podatkowym, ale sposób ich rozliczenia jest uzależniony od momentu przekazania środka trwałego do używania.
Trzeba pamiętać, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przy zakupie uważa się cenę ich nabycia. Nie jest to jednak tylko cena zapłacona sprzedającemu. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.
Reklama
W szczególności do ceny nabycie włącza się koszty związane z transportem, załadunkiem i wyładunkiem, ubezpieczeniem w drodze, montażem, instalacją, opłaty notarialne i skarbowe, odsetki, prowizje.
Oznacza to, że odsetki oraz prowizje od kredytu (pożyczki) na zakup środka trwałego będą powiększały jego wartość, która jest podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Dopiero odsetki płacone po dniu przekazania środka trwałego do używania mogą być zaliczone do kosztów podatkowych bezpośrednio.
